Verbum

я́рус, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Рад гарызантальнага размяшчэння прадметаў адзін над другім.

Дошкі складзены ў пяць ярусаў.

2. Адзін з сярэдніх або верхніх паверхаў у глядзельнай зале.

Ложа другога яруса.

3. Рыбалоўная снасць у выглядзе доўгай вяроўкі з кручкамі (спец.).

4. Пласт зямной кары (спец.).

|| прым. я́русны, -ая, -ае.

вы́паўзак, -зка, мн. -зкі, -зкаў, м.

1. Адзін з відаў дажджавога чарвяка.

2. Тое, што і выпоўзіны.

|| прым. вы́паўзкавы, -ая, -ае.

бы́льнік, -у, мн. -і, -аў, м.

Адзін з відаў палыну; чарнобыль.

З быльніку вязалі венікі і мётлы.

|| прым. бы́льнікавы, -ая, -ае.

пасу́дзіна, -ы, мн. -ы, -дзін, ж.

1. Адзін прадмет посуду.

2. перан. Пра судна, лодку (разм.).

Пераплываць раку на старой пасудзіне.

паўуста́ў, -та́ва, м.

Адзін з тыпаў пісьма старажытных грэчаскіх і славянскіх рукапісаў, сярэдні паміж уставам і скорапісам.

|| прым. паўуста́ўны, -ая, -ае.

перапа́даць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -ае; зак. (разм.).

Упасці адзін за адным — пра ўсё, многае або ўсіх, многіх.

пха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак. (разм.).

1. Пхаць, штурхаць іншага ці адзін аднаго.

2. Адштурхвацца, упіраючыся ў што-н.

П. шастом.

таўха́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак. (разм.).

Таўхаць каго-н. або адзін аднаго.

|| зак. таўхану́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся.

злюбі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., злю́біцца; зак. (разм.).

Палюбіць адзін аднаго, прыйсціся па душы.

◊

Сцерпіцца — злюбіцца (прыказка) — прыцярпеўшыся, прывыкнеш, пагодзішся.

адначасо́вы, -ая, -ае.

Які адбываецца, робіцца ў адзін час з чым-н.

Адначасовыя падзеі.

Адначасовае абслугоўванне шасці станкоў.

|| наз. адначасо́васць, -і, ж.