ліню́часць, ‑і, ж.

Уласцівасць лінючага (у 1 знач.). Лінючасць тканіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліхама́нкавасць, ‑і, ж.

Уласцівасць ліхаманкавага (у 2 знач.). Ліхаманкавасць рухаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малако́лькаснасць, ‑і, ж.

Уласцівасць малаколькаснага; малая колькасць каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мане́рнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць манернага. Народнае мастацтва не церпіць манернасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мелкаво́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць мелкаводнага; мелкаводдзе. Мелкаводнасць ракі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нелая́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць нелаяльнага; нелаяльныя адносіны да каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ненатура́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць ненатуральнага; штучнасць. Ненатуральнасць позы. Ненатуральнасць паводзін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непары́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан непарыўнага. Непарыўнасць гістарычных сувязей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несумне́ннасць, ‑і, ж.

Уласцівасць несумненнага; бясспрэчнасць. Несумненнасць перамогі. Несумненнасць доказаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несумяшча́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць несумяшчальнага. Несумяшчальнасць камуністычнай маралі з рэлігіяй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)