Verbum

прымітыві́зм, -у, м.

1. Спрошчаны падыход да складаных пытанняў (кніжн.).

2. Напрамак у мастацтве, які выкарыстоўвае формы першабытных, ранніх або прымітыўных стыляў.

прыстрэ́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; зак., каго (што).

Забіць або дабіць выстралам.

П. ваўка. П. хворага сабаку.

|| незак. прыстрэ́льваць, -аю, -аеш, -ае.

псіх, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Псіхічна неўраўнаважаны або псіхічна хворы чалавек.

|| ж. псіхі́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

гра́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

Кінуць, упусціць што-н. цяжкае з грукатам або ўтварыць шум, грукат.

За лесам гракнуў пярун.

двухчле́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Алгебраічны выраз, які ўяўляе сабой суму або рознасць двух адначленаў; біном.

|| прым. двухчле́нны, -ая, -ае.

дырэкты́ва, -ы, мн. -ы, -ты́ў, ж.

Агульнае кіруючае ўказанне службовай асобы або вышэйшага органа ніжэйшаму, абавязковае для выканання.

|| прым. дырэкты́ўны, -ая, -ае.

дыстрафі́я, -і, ж. (спец.).

Расстройства жыўлення тканак, органаў або цэлага арганізма, абумоўленае парушэннем абмену рэчываў.

Д. сардэчнай мышцы.

|| прым. дыстрафі́чны, -ая, -ае.

дыфама́цыя, -і, ж.

Распаўсюджванне ў друку звестак (сапраўдных або ўяўных), якія ганьбяць, няславяць каго-н.

Справа аб дыфамацыі.

|| прым. дыфамацы́йны, -ая, -ае.

чан, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялікая драўляная або металічная пасудзіна, якая формай нагадвае бак.

|| прым. чанавы́, -а́я, -о́е.

Ч. пасол рыбы.

шаль, -я, мн. -і, -яў, м.

Доўгая вузкая вязаная тканіна або тканая хустка.

Абкруціць шыю шалем.

|| прым. ша́левы, -ая, -ае.

Ш. каўнер.