Verbum

аднакра́тны, -ая, -ае.

Які адбыўся або зроблены адзін раз; аднаразовы.

А. прыём лякарства.

○

Аднакратны дзеяслоў — дзеяслоў, які абазначае дзеянне, што адбылося ў адзін прыём, напр., стукнуць, маргнуць.

|| наз. аднакра́тнасць, -і, ж.

парале́льны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца паралеллю (у 1 знач.).

Паралельныя лініі.

2. перан. Такі ж, падобны, які адбываецца адначасова і побач з чым-н.

Паралельныя з’явы.

|| наз. парале́льнасць, -і, ж.

перакрыжава́ны, -ая, -ае.

1. Які перасякаецца крыж-накрыж.

Перакрыжаваная рыфма (праз радок).

2. перан. Які сыходзіцца з розных бакоў у адно месца.

П. агонь. П. допыт (некалькімі асобамі адразу). Перакрыжаванае апыленне.

першапачатко́вы, -ая, -ае.

1. Самы першы, які папярэднічае ўсяму астатняму.

П. план падарожжа.

2. Які з’яўляецца пачаткам, першай ступенню чаго-н.

П. перыяд хваробы.

Першапачатковае накапленне капіталу.

|| наз. першапачатко́васць, -і, ж.

плённы, -ая, -ае.

1. Які дае плён (у 1 знач.).

Плённая зямля.

2. перан. Які дае добрыя вынікі, прадукцыйны.

Плённая дзейнасць на ніве культуры.

Плённа (прысл.) працаваць.

|| наз. плённасць, -і, ж.

правака́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Тайны агент, які дзейнічае шляхам правакацыі (у 1 знач.).

Падсадзіць правакатара.

2. Падбухторшчык, які дзейнічае са здрадніцкай мэтай.

П. вайны.

|| прым. правака́тарскі, -ая, -ае.

прадаве́ц, -даўца́, мн. -даўцы́, -даўцо́ў, м.

1. Работнік магазіна, гандлёвага прадпрыемства, які прадае тавар пакупнікам.

П. марожанага.

2. Чалавек, які прадае што-н.

П. кветак.

|| ж. прадаўшчы́ца, -ы, мн. -ы, -чы́ц.

мімалё́тны, -ая, -ае.

1. Які пралятае або праходзіць міма, не затрымліваючыся.

2. Беглы, быстры.

М. позірк.

Мімалётная сустрэча.

3. Які хутка знікае, хутка праходзіць, непрацяглы.

Мімалётнае шчасце.

|| наз. мімалётнасць, -і, ж.

насавы́, -а́я, -о́е.

1. гл. нос.

2. Які выгаворваецца ў нос.

Насавое вымаўленне.

3. Прызначаны для носа.

Насавая хустачка.

4. Які знаходзіцца на носе судна, самалёта і інш.

Насавая частка палубы.

ну́дны, -ая, -ае.

1. Невясёлы, маркотны, сумны.

2. Які наганяе нуду; нецікавы; поўны нуды, тугі.

Нудная песня.

3. Які не перастае, трывожыць бесперастанку (пра боль і інш.).

|| наз. ну́днасць, -і, ж.