Verbum

ліставёртка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Матыль, вусені якога жывуць у лісці раслін, скручваючы іх у трубачкі, камячкі.

зубачы́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Завостранае пяро ці палачка для выдалення рэштак ежы, якія заселі ў зубах.

зюйдве́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Разм.

1. Шырокі непрамакальны плашч з капюшонам.

2. Непрамакальны капялюш з цыраты.

з’яхі́днічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Сказаць што‑н. яхіднае. — Ты што, заўжды так выразна свае думкі выказваеш? — спрабуе .. [Тодар] з’яхіднічаць. Шынклер.

калыва́ць, ‑ае; незак., што.

Абл. Хістаць збоку ў бок або зверху ўніз; гойдаць. І воз так страшна калывае на калдобінах!.. Брыль.

вяндлі́на, ‑ы, ж.

Вэнджанае прасоленае мяса, сала. Стол заслалі, прынеслі талеркі з вяндлінаю, якую так добра ўмеюць прыгатаўляць на Беларусі. Колас.

дара́дчык, ‑а, м.

Той, хто дае парады. [Аржанец] працуе так, як ваяваў, гэты настаўнік для дзяцей, друг і дарадчык для калгаснікаў. Брыль.

вы́варатка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Абл. Выварацень. [Каля] старой яловай вывараткі стаялі дзве нізенькія доўгія капы сіўцу. Пташнікаў.

рассаба́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Разм. Разбэсціцца, распусціцца. І так рассабачыўся [Пракоп], што пасля ўжо куды сам захоча, туды і ідзе. Вітка.

стагаві́шча, ‑а, н.

Абл. Стажар’е. На тым месцы, дзе Данчанка пасадзіў кусты парэчак і прышчапіў яблынькі, было так званае «стагавішча». «Звязда».