ко́кнуць, -
1. што. Стукнуўшы, разбіць.
2. каго. Забіць, знішчыць.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ко́кнуць, -
1. што. Стукнуўшы, разбіць.
2. каго. Забіць, знішчыць.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
слізгану́ць, -
1.
2. Хутка і незаўважна прайсці, прабегчы, шмыгнуць куды
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сяк-та́к,
1. 3 вялікай цяжкасцю, ледзь-ледзь.
2. у
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
упікну́ць, -
Папракнуць, зрабіць каму
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ха́паць, -аю, -аеш, -ае;
Браць, красці, прысвойваць што
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зві́снуць, ‑
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ззя́бнуць, ‑
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́нікнуць, ‑
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запа́хнуць, ‑
Пачаць пахнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адвільну́ць, ‑
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)