Verbum

акведу́к, -а, мн. -і, -аў, м.

Збудаванне ў выглядзе моста з каналам або трубаправодам для падачы вады цераз роў, цясніну і пад.

амні́стыя, -і, ж.

Частковае або поўнае вызваленне ад судовага пакарання асуджаных, якое праводзіцца вярхоўнай уладай.

Вызваліцца па амністыі.

|| прым. амністы́йны, -ая, -ае.

ане́ксія, -і, мн. -і, -сій, ж. (кніжн.).

Насільнае далучэнне якой-н. краіны або яе часткі да іншай дзяржавы.

|| прым. анексі́йны, -ая, -ае.

апаса́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак., каго-чаго або з інф.

Тое, што і баяцца (у 1 знач.); сцерагчыся чаго-н.

А. прастуды.

апла́віць, -ла́ўлю, -ла́віш, -ла́віць; -ла́ўлены; зак., што.

Расплавіць край або паверхню чаго-н., нагрэўшы да высокай тэмпературы.

|| незак. аплаўля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

аб’екты́ў, -ты́ва, мн. -ты́вы, -ты́ваў, м.

Лінзавая сістэма ў аптычным прыборы, якая дае паменшаны або павялічаны відарыс аб’екта.

А. тэлескопа.

А. фотаапарата.

узво́д¹, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Падраздзяленне роты, эскадрона або батарэі.

|| прым. узво́дны, -ая, -ае.

Узводны камандзір.

Далажыць узводнаму (наз.).

узвы́шша, -а, мн. -ы, -аў, н.

1. Высокая гарыстая або ўзгорыстая мясцовасць.

Мазырскае ў.

2. Тое, што і узвышэнне (у 2 знач.).

уні́жаны, -ая, -ае.

Такі, якога ўнізілі, які зведаў на сабе ўніжэнне або выражае ўніжэнне.

У. чалавек.

У. выгляд.

|| наз. уні́жанасць, -і, ж.

ую́чыць, -чу, -чыш, -чыць; незак., каго-што.

Класці ўюком або нагружаць уюком.

У. паклажу на вярблюда.

|| зак. наўю́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны.