прамяні́стасць, ‑і, ж.

Уласцівасць прамяністага. Прамяністасць зорак. Прамяністасць вачэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прані́злівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пранізлівага. Пранізлівасць ветру. Пранізлівасць позірку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праніка́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пранікальнага. Пранікальнасць глебы. Пранікальнасць паветра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбі́тасць, ‑і, ж.

Стан, уласцівасць прыбітага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыміты́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць прымітыўнага. Прымітыўнасць будовы. Прымітыўнасць мыслення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радзі́зна, ‑ы, ж.

Разм. Уласцівасць рэдкага (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыка́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць радыкальнага. Радыкальнасць поглядаў. Радыкальнасць мер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разві́нчанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан развінчанага. Развінчанасць нерваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раздво́енасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан раздвоенага. Раздвоенасць пачуццяў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разнапла́навасць, ‑і, ж.

Уласцівасць разнапланавага. Разнапланавасць твора. Разнапланавасць акцёра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)