сусве́т, -у, М -све́це, м.

1. (С вялікае). Увесь свет, бясконцы ў часе і прасторы, разнастайны па формах, якія прымае матэрыя ў працэсе свайго развіцця.

Разгадаць тайны Сусвету.

2. Зямны шар, Зямля з усім, што існуе на ёй.

Аб’ехаць увесь с.

|| прым. сусве́тны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Сусветная прастора.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарэлье́ф, ‑а, м.

Скульптурны твор, у якім фігура выступае над плоскасцю больш чым на палавіну свайго аб’ёму.

[Фр. haut-rélief.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самамаса́ж, ‑у, м.

Расціранне, размінанне самім свайго цела з лячэбнымі або касметычнымі мэтамі. Прыёмы самамасажу. Рабіць самамасаж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фарсо́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Тое, што і фарсісты. Чэсік падбірае полы свайго некалі фарсовага афіцэрскага плашча. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́частва, ‑а, н.

Разм., іран. Бесцырымоннае высоўванне на першы план самога сябе, свайго «я» як выяўленне эгаізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заро́дак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м.

1. У чалавека і жывёл, а таксама ў вышэйшых насенных раслін: арганізм на ранняй ступені свайго развіцця, які жывіцца за кошт матчынага арганізма або пажыўнымі рэчывамі яйцаклеткі.

2. перан. Пачатковы стан, першае праяўленне чаго-н.

Ліквідаваць заганную ідэю ў зародку.

|| прым. заро́дкавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Лёкай ’лакей’ (Шат., Яруш., ТСБМ), ст.-бел. лекай (XVI ст.) запазычана са ст.-польск. lokaj ’слуга, апрануты ў ліўрэю’, якое з ням. Lakai ’слуга’ < ст. lakei, lakey ’той, хто пяшком суправаджае свайго пана’ (Булыка, Лекс. запазыч., 91; Слаўскі, 4, 326). Шатэрнік (146) беспадстаўна выводзіць польск. непасрэдна з франц. laquais ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прыма́цкі, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і прымачы. Жаніўся — хлеб горкі прымацкі, Ссівеў, а свайго і не еў. Жычка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтарызава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Афіцыйна ўхваліць (ухваляць) пераклад, копію, рэпрадукцыю і пад. свайго твора.

[Ад фр. autoriser — дазваляць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

братазабо́йца, ‑ы, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑ы, Т ‑ай (‑аю), ж.

Забойца свайго брата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)