кі́снуць несов., прям., перен. ки́снуть;

малако́ ~не — молоко́ ки́снет;

няма́ чаго́ к., трэ́ба бра́цца за рабо́ту — не́чего ки́снуть, ну́жно бра́ться за рабо́ту;

◊ к. ад сме́ху — ки́снуть от сме́ха

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сапхну́ць сов., разг.

1. столкну́ть, спихну́ть;

с. ло́дку з бе́рага — столкну́ть ло́дку с бе́рега;

2. см. сапха́ць;

3. перен. свали́ть;

с. рабо́ту на друго́га — свали́ть рабо́ту на друго́го

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падпрацава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Разм. Правесці дадатковую работу над чым‑н. Падпрацаваць рэвалюцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэжысі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Кіраваць пастаноўкай спектакля, кінафільма, весці рэжысёрскую работу. Рэжысіраваць п’есу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адрабля́цца несов.

1. разг. конча́ть рабо́ту, отраба́тываться;

2. страд. отраба́тываться; снима́ться; см. адрабля́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запрэ́гчы сов.

1. впрячь, запря́чь; заложи́ть;

з. каня́ — впрячь (запря́чь, заложи́ть) ло́шадь;

з. экіпа́ж — заложи́ть (запря́чь) экипа́ж;

2. перен., разг. запря́чь, впрячь;

з. ў рабо́ту — запря́чь (впрячь) в рабо́ту

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

завербава́цца, ‑вярбуюся, ‑вярбуешся, ‑вярбуецца; зак.

Наняцца на работу на пэўных умовах. Раман цешыў сябе надзеяй, што калі народзіцца дзіця, ён уладкуецца на работу ў горад ці завярбуецца куды-небудзь і забярэ з сабой Надзю. Чарнышэвіч. [Стоцкі] завербаваўся рабочым на Уральскі металургічны завод. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агітпу́нкт, ‑а, М ‑кце, м.

Агітацыйны пункт (мясцовая ўстанова, якая вядзе масава-палітычную работу сярод насельніцтва).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прыльну́ць ’прыціснуцца, прыпасці’; перан. ’старанна ўзяцца за работу’ (Юрч.). Адзіная фіксацыя сведчыць, хутчэй, на карысць запазычання з рус. прильну́ть. На ненародны (г. зн. неспрадвечны) характар беспрэфіксальнага ільну́ть (гл.) звяртаў увагу яшчэ Карскі (1, 262).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

парабі́ць, -раблю́, -ро́біш, -ро́біць; -ро́блены; зак., што.

1. Зрабіць усё, многае.

П. усю работу.

2. Папрацаваць некаторы час.

П. на ўборцы бульбы.

◊

Нічога не паробіш або што (ж) паробіш (разм.) — пра неабходнасць згадзіцца з тым, што ёсць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)