Verbum

Сёмуха, -і, ДМ -мусе, ж.

Адно са свят праваслаўнай царквы, якое святкуецца ў пяцідзясяты дзень (праз сем тыдняў) пасля Вялікадня.

прале́ска, -і, ДМ -ле́сцы, мн. -і, -сак, ж.

Травяністая расліна з сіне-блакітнымі кветкамі, якія зацвітаюць адразу пасля раставання снегу.

юна́цтва, -а, н.

1. Перыяд жыцця пасля маленства да сталасці.

Гады юнацтва.

2. зб. Юнакі і дзяўчаты; моладзь.

Часопіс для юнацтва.

ня... (гл. не...), прыстаўка.

Ужыв. замест «не...» ў тых выпадках, калі націск падае на першы пасля прыстаўкі склад, напр.: нядобры, няшчасце, нядужы.

імперыя́л, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

Руская залатая манета з 1775 г. вартасцю 10 руб., а пасля 1897 г. — 15 руб.

іржы́шча і (пасля галосных) ржы́шча, -а, н.

1. Зжатае поле.

Каровы пасвіліся на ржышчы.

2. Астаткі сцёблаў ад зжатага збожжа на полі.

кайназо́йскі, -ая, -ае.

У выразе: кайназойская эра (спец.) — навейшая эра ў геалагічнай гісторыі Зямлі, якая ідзе пасля мезазойскай і ахоплівае сучасную эпоху.

а́канне, -я, н.

Вымаўленне ў ненаціскных складах замест гукаў [о], [э] гука [а] пасля цвёрдых зычных (напр., сталы — стол, рачны — рэкІ). Дысімілятыўнае а. Няпоўнае а.

ро́шчына, -ы, ж.

1. Негустое цеста на дражджах або з закваскай, якое пасля замешваюць.

2. Цэментны, будаўнічы раствор.

|| прым. ро́шчынны, -ая, -ае.