Verbum

юна́цтва, -а, н.

1. Перыяд жыцця пасля маленства да сталасці.

Гады юнацтва.

2. зб. Юнакі і дзяўчаты; моладзь.

Часопіс для юнацтва.

маку́ха, -і, ДМ -ку́се, ж.

Рэшткі семя (ільнянога, сланечнікавага і пад.) пасля выціскання з яго алею.

|| прым. маку́хавы, -ая, -ае.

раскашне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак. (разм.).

Станавіцца раскошным, раскашнейшым.

|| зак. параскашне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

Пасля перастаноўкі мэблі ў пакоі параскашнела (безас.).

ільнотраста́ і (пасля галосных) льнотраста́, -ы́, ДМ -сце́, ж.

Вылежалыя або вымачаныя сцёблы лёну, з якіх атрымліваюць прадзільнае валакно.

Шаўкавістая л.

імперыя́л, -а, мн. -ы, -аў, м. (уст.).

Руская залатая манета з 1775 г. вартасцю 10 руб., а пасля 1897 г. — 15 руб.

іржы́шча і (пасля галосных) ржы́шча, -а, н.

1. Зжатае поле.

Каровы пасвіліся на ржышчы.

2. Астаткі сцёблаў ад зжатага збожжа на полі.

кайназо́йскі, -ая, -ае.

У выразе: кайназойская эра (спец.) — навейшая эра ў геалагічнай гісторыі Зямлі, якая ідзе пасля мезазойскай і ахоплівае сучасную эпоху.

а́канне, -я, н.

Вымаўленне ў ненаціскных складах замест гукаў [о], [э] гука [а] пасля цвёрдых зычных (напр., сталы — стол, рачны — рэкІ). Дысімілятыўнае а. Няпоўнае а.

ня... (гл. не...), прыстаўка.

Ужыв. замест «не...» ў тых выпадках, калі націск падае на першы пасля прыстаўкі склад, напр.: нядобры, няшчасце, нядужы.