дыяры́т, ‑у, М ‑рыце, м.

Глыбінная магматычная горная парода зеленавата-шэрага колеру (скарыстоўваецца ў будаўніцтве.)

[Ад грэч. diorízō — адрозніваю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рухля́к, ‑у, м.

Рыхлая асадкавая горная парода, якая складаецца з гліны і дробных кавалачкаў вапны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сіені́т, ‑у, М ‑ніце, м.

Крышталічная горная парода зярністай будовы, якая выкарыстоўваецца для абліцоўкі будынкаў.

[Ад геагр. назвы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спаніэ́ль, ‑я, м.

Парода даўгашэрсных каратканогіх паляўнічых сабак з вялікімі вісячымі вушамі. // Сабака гэтай пароды.

[Англ. spaniel ад лац. hispanus — іспанец, іспанскі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фі́нка¹, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

1. Нож з тоўстым кароткім лязом, так званы фінскі нож (разм.).

2. Круглая шапка з футравым адкладным аколышкам.

3. Парода коней, распаўсюджаная ў Фінляндыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мопс, ‑а, м.

Парода пакаёвых сабачак з вялікай круглай галавой, кароткай мордай і густой кароткай шэрсцю.

[Ням. Mops.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бельгі́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Бельгіі, бельгійцаў, уласцівы ім. Бельгійская літаратура. Бельгійская парода коней.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кабардзі́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Кабарды, кабардзінцаў, належыць ім. Кабардзінская парода коней. Кабардзінскі фальклор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

філі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Спец. Метамарфічная горная парода, якая характарызуецца дробнай зярністасцю і тонкай сланцаватасцю.

[Ад грэч. phyllon — ліст.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

я́шма, -ы, ж.

Горная асадкавая парода чырвонага, зялёнага або шэрага колеру, якая складаецца з дробных зерняў кварцу і халцэдону (выкарыстоўваецца як дэкаратыўны камень і для вырабу мастацкіх рэчаў).

Шкатулка з яшмы.

|| прым. я́шмавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)