вы́куліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.
Разм. Вываліцца, выпасці. Лётчык да таго высоўваўся з кабіны, што здавалася, ён вось-вось выкуліцца. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́селіцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.
Пакінуць старое месца жыхарства; перасяліцца куды‑н. З самай цеснай вуліцы некалькі хат згадзіліся выселіцца. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
навесялі́цца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.
Разм. Павесяліцца многа, уволю. Калі [Акіліна] аддавала дачку, дык і наплакалася і навесялілася за многія гады. Вітка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закабалі́ць, -алю́, -алі́ш, -алі́ць; -алі́м, -аліце́, -аля́ць; -а́лены; зак., каго (што).
Паставіць у поўную залежнасць ад каго-н.
|| незак. закаба́льваць, -ваю, -ваеш, -вае.
|| звар., зак. закабалі́цца, -лю́ся, -лі́шся, -лі́цца; -лі́мся, -ліце́ся, -ля́цца; незак. закабаля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
|| наз. закабале́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
◎ Пахлю́стаць ’памыць (грыбы)’ (гродз., Сл. ПЗБ). Да па‑ (< прасл. po·) і прасл. xlʼustati — гукапераймальнага дзеяслова (Трубачоў, Эт. сл., 8, 35). Параўн. бел. швянч. хлюшчзць ’моцна цячы (пра воду)’, рус. пск., цвяр. хлюстать ’(пра дождж) моцна біць у войны’, славінск. xlüstac ’ліцца, цячы з шумам’, польск. chlustać ’біць струменем’, н.-луж. hluskaś, в.-луж. khluskać ’ліцца з плёскатам’ і інш. Гл. таксама Слаўскі, 1, 67; Фасмер, 3, 248.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́светліцца, ‑ліцца; зак.
Стаць ясным, зразумелым. Справа высветлілася. Адносіны высветліліся. □ З далейшай размовы высветлілася, што Іван Уладзіміравіч вельмі высока цэніць практыку. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заса́ліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.
Запэцкацца ў што‑н. тлустае; зашмальцавацца.
засалі́цца, ‑со́ліцца; зак.
Зрабіцца салёным; прасаліцца. Глеба засалілася. Агуркі добра засаліліся.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нахмы́ліцца, ‑ліцца; зак.
Прыціснуўшы вушы, падрыхтавацца да нападу або абароны (пра каня). Конь раптам нахмыліўся і, узмахнуўшы галавой, кінуўся на хлопчыка. Сіняўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спапялі́цца, -лю́ся, -лі́шся, -лі́цца; -лі́мся, -пеліце́ся, -ля́цца; зак.
1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Ператварыцца ў попел.
2. перан. Растраціцца ў змаганні з чым-н., у перажываннях за што-н. (пра сілы, энергію і пад.).
|| незак. спапяля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́беліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.
1. Стаць, зрабіцца белым. Выбеліліся палотны.
2. у што. Разм. Запэцкацца ў што‑н. белае. Выбеліцца ў крэйду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)