Verbum

заплы́ў, -ы́ву, мн. -ы́вы, -ы́ваў, м.

У спорце: плаванне або гонкі на лодках, яхтах на пэўную адлегласць.

З. брасам на сто метраў.

каме́я, -і, мн. -і, -ме́й, ж.

Упрыгожанне з рэльефнай разьбой са слаістага разнаколернага каменя або ракавіны (у брошках, пярсцёнках).

Пярсцёнак з камеяй.

караце́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -е́е; незак.

Станавіцца карацейшым, менш працяглым у прасторы або ў часе.

Пад восень дні карацеюць.

кра́мнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Уладальнік крамы або прадавец у ёй.

|| ж. кра́мніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. кра́мніцкі, -ая, -ае.

кумаўство́, -а́, н. (разм.).

1. Сяброўскія адносіны паміж кумамі.

2. перан. Паблажлівасць у службовых справах сябрам або сваякам.

|| прым. кумаўскі́, -а́я, -о́е.

згіб, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Дугападобнае скрыўленне.

З. ракі.

2. Месца, па якім што-н. сагнута або згібаецца.

Лакцявы з.

злучо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

Кароткая рыска (-), якая ўжыв. як знак пераносу або як злучальная рыса паміж словамі, напр., дзе-небудзь.

ільнотраста́ і (пасля галосных) льнотраста́, -ы́, ДМ -сце́, ж.

Вылежалыя або вымачаныя сцёблы лёну, з якіх атрымліваюць прадзільнае валакно.

Шаўкавістая л.

какаі́н, -у, м.

Атрутнае рэчыва, якое здабываецца з лісця трапічнай расліны і выкарыстоўваецца як абязбольваючы або наркатычны сродак.

|| прым. какаі́навы, -ая, -ае.

вы́вадак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м.

Птушаняты або дзеці млекакормячых, якія жывуць яшчэ разам.

Вераб’іны в.

Воўчы в.

|| прым. вы́вадкавы, -ая, -ае.