некарэ́ктнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць некарэктнага. // Некарэктны ўчынак. Дапусціць некарэктнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непадрыхтава́насць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан непадрыхтаванага; адсутнасць падрыхтоўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непачці́васць, ‑і, ж.

Уласцівасць непачцівага; непашана. Непачцівасць да старэйшых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрадузя́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць непрадузятага; адсутнасць прадузятасці. Непрадузятасць думкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрадукты́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць непрадуктыўнага. Непрадуктыўнасць кароткіх форм прыметнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непразры́стасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць непразрыстага. Непразрыстасць металаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неразві́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан неразвітога. Разумовая неразвітасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неразры́ўнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан неразрыўнага. Неразрыўнасць сувязей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нерэнта́бельнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан нерэнтабельнага. Нерэнтабельнасць прадпрыемства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несамасто́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць несамастойнага; адсутнасць самастойнасці. Несамастойнасць думак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)