дэк, ‑а, м.

Спец. Навясная палуба марскога або рачнога судна.

[Англ. deck — палуба.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зало́зніца, ‑ы, ж.

Дэкаратыўная травяністая або хмызняковая расліна сямейства залознікавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галюцынато́рны, ‑ая, ‑ае.

Які выклікаецца або суправаджаецца галюцынацыямі. Галюцыпаторны стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гебраі́зм, ‑а, м.

Слова або выраз, запазычаныя са старажытнаяўрэйскай мовы.

[Ад грэч. habraios — яўрэй.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

германі́зм, ‑а, м.

Слова або выраз, запазычаныя з германскіх моў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гладу́н, ‑у, м.

Шмат- або аднагадовая травяністая расліна сямейства гваздзіковых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грэцы́зм, ‑а, м.

Слова або выраз, запазычаныя з грэчаскай мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гуля́ўнік, ‑у, м.

Адна- або шматгадовая травяністая расліна сямейства крыжакветных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драцэ́на, ‑ы, ж.

Дрэвападобная або кустовая паўднёвая расліна сямейства лілейных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыёптрыя, ‑і, ж.

Адзінка аптычнай сілы лінзы або сферычнага люстра.

[Ад грэч. dioptēr — нагляданне, вымярэнне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)