дэк, ‑а, м.

Спец. Навясная палуба марскога або рачнога судна.

[Англ. deck — палуба.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зало́зніца, ‑ы, ж.

Дэкаратыўная травяністая або хмызняковая расліна сямейства залознікавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запа́лачніца, ‑ы, ж.

Футляр або падстаўка для карабпа з запалкамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здзе́льшчык, ‑а, м.

Рабочы або служачы, які выконвае здзельную работу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зруйнава́льнік, ‑а, м.

Той, хто зруйнаваў або руйнуе што‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

імунагене́з, ‑у, м.

Узнікненне імунітэту ў жывёльным або раслінным арганізме.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інфарматы́ўны, ‑ая, ‑ае.

Які характарызуецца той або іншай ступенню інфарматыўнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́бельшчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца вырабам або пракладкай кабелю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капельма́йстар, ‑тра, м.

Асоба, якая кіруе хорам або аркестрам; дырыжор.

[Ням. Kapellmeister.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касма́ч, ‑а, м.

Разм. Пра касматага чалавека або жывёліну; кудлач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)