дамасе́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які любіць сядзець дома, мала бывае на людзях.

Ён апошнія гады зрабіўся дамаседам.

|| ж. дамасе́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расхля́баны, -ая, -ае (разм.).

1. У якім аслаблі мацаванні; расхістаны.

Расхлябаныя дзверы.

2. перан. Пазбаўлены ўстойлівасці, цвёрдасці, віхлясты.

Расхлябаная паходка.

3. перан. Недысцыплінаваны, неарганізаваны (неадабр.).

Р. чалавек.

|| наз. расхля́банасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ро́дзіч, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Член роду¹ (у 1 знач.).

2. Сваяк, чалавек, блізкі па паходжанні (разм.).

|| ж. ро́дзічка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

старазаве́тны, -ая, -ае.

1. Які прытрымліваецца старога, устарэлых поглядаў, звычак.

С. чалавек.

2. Які захоўваецца з даўніх часоў, які адпавядае старым густам, правілам і г.д.

Старазаветныя звычаі.

|| наз. старазаве́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тыта́н¹, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. (з вялікай літары). У старажытнагрэчаскай міфалогіі: волат, які ўступіў у барацьбу з багамі Алімпа.

2. перан. Чалавек вялікага таленту, надзвычайнага розуму (высок.).

Т. навукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дабраду́шны, ‑ая, ‑ае.

Добры, лагодны, прыхільны да людзей. Дабрадушны чалавек. // Які выражае дабрадушнасць. Дабрадушная ўсмешка. Дабрадушны твар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэфензі́ўшчык, ‑а, м.

Разм. Супрацоўнік дэфензівы. — Я цяпер усё разумею, — сказала Клава. — Гэты чалавек — дэфензіўшчык, шпік. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жыццядзе́йны, ‑ая, ‑ае.

1. Здольны выконваць жыццёвыя функцыі. Жыццядзейныя органы.

2. перан. Дзейны, энергічны, рухавы. Жыццядзейны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́рлік, ‑а, м.

Чалавек ненармальна малога росту. // Пра рэч, прадмет вельмі малога памеру. Дрэва-карлік. Дзяржава-карлік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лысава́ты, ‑ая, ‑ае.

З невялікай, нязначнай лысінай. Сакратар абкома, пажылы, лысаваты чалавек, горача паціснуў усім рукі. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)