дагматы́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць дагматычнага ​1 (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ву́зкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць вузкага (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязмэ́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бязмэтнага; адсутнасць мэты. Бязмэтнасць існавання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бясстра́снасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бясстраснага, раўнадушнасць, абыякавасць. Бясстраснасць стылю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бясстра́шнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бясстрашнага; адвага, смеласць. Бясстрашнасць разведчыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адво́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць адвольнага. Адвольнасць рухаў. Адвольнасць вывадаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аднакра́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць аднакратнага. Аднакратнасць дзеяння. Аднакратнасць дзеяслова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адця́гненасць, ‑і, ж.

Уласцівасць адцягненага (у 2 знач.); абстрактнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ажы́ўленасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан ажыўленага. Ажыўленасць руху.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацёчнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць ацёчнага; тое, што і ацёк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)