Verbum

псіхава́ць, псіху́ю, псіху́еш, псіху́е; псіху́й; незак. (разм.).

Траціць псіхічную раўнавагу; праяўляць нервознасць.

|| аднакр. псіхану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

пырну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́; -ну́ць; -ні́; зак., каго-што чым (разм.).

Ударыць чым-н. вострым.

П. штыком у грудзі.

жа́хнуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. і аднакр. (разм.).

1. Гучна ўдарыць, бахнуць.

2. З сілай кінуць, паваліць.

Ж. аб падлогу.

зазірну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак.

Тое, што і заглянуць.

З. у твар.

|| незак. зазіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

збля́кнуць, -ну, -неш, -не; збляк, -кла; -ні; зак.

1. Страціць яркасць, афарбоўку.

Ружовыя фарбы збляклі.

2. Завянуць, страціць свежасць.

Трава зблякла.

адпіхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -піхнуты; зак., што (разм.).

Тое, што і адапхнуць.

|| незак. адпі́хваць, -аю, -аеш, -ае.

аклі́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні́; -нуты; зак., каго-што.

Крыкнуўшы, спыніць, падазваць.

А. на вуліцы знаёмага.

|| незак. акліка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

абхіну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

Тое, што і ахінуць.

|| незак. абхіна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

ква́каць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Утвараць гукі, падобныя на «ква-ква».

|| аднакр. ква́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. ква́канне, -я, н.

кігі́каць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Абзывацца гукамі, падобнымі на «кі-гі».

|| аднакр. кігі́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. кігі́канне, -я, н.