Verbum

акры́ленасць, ‑і, ж.

Уласцівасць акрыленага. Кідалася ў вочы і яшчэ адна новая рыса ў вобліку Ладуцькі — яго нейкая акрыленасць, упэўненасць. Краўчанка.

але́гра,

1. прысл. Хутка, ажыўлена (пра тэмп выканання музычнага твора).

2. нескл., н. Музычны твор або яго частка ў хуткім тэмпе.

[Іт. allegro — весела.]

ана́мнез, ‑у, м.

Звесткі пра мінулае хворага і гісторыю яго захворвання, сабраныя ўрачом пры апытванні самога хворага і блізкіх яму асоб.

[Ад грэч. anamnēsis — прыпамінанне.]

антыце́лы, ‑аў; адз. антыцела, ‑а, н.

Рэчывы, якія ўтвараюцца ў арганізме пры ўвядзенні ў яго чужародных бялкоў, бактэрый і іх ядаў.

афарысты́чны, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы афарызму, падобны да яго; які мае ў сабе афарызмы. Байка — жывое, цікавае, фабульнае апавяданне, напісанае афарыстычнай мовай.

вы́шчалачыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.

Спец. Вылучыць састаўную частку якога‑н. цвёрдага рэчыва, растварыўшы яго ў вадкасці. Вышчалачыць дубільнае рэчыва.

гаркава́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць гаркаватага. Тоненькі пялёстак прыліп да губы, і Таццяне прыемна было адчуваць яго гаркаватасць і кволасць, А. Марціновіч.

гідро́лізны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гідролізу, прызначаны для яго. Гідролізны завод. Гідролізная апрацоўка кармоў. // Прыгатаваны шляхам гідролізу. Гідролізны спірт.

грабі́льна, ‑а, н.

Ручка ў граблях. Дзяды спаўзлі з верху, абышлі стог навокал, падраўнялі яго граблямі, прымацаванымі да доўгіх грабільнаў. Асіпенка.

задзі́рлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць задзірлівага. Кныш неяк адразу абмяк і стаяў, нібы вінаваты. У вачах яго не было ранейшай задзірлівасці. Нядзведскі.