Verbum

аднаі́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае з кім‑, чым‑н. адну сутнасць: непадзельны.

адшму́ляць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., што.

Разм. Аддзяліць, адрэзаць чым‑н. тупым.

запаро́ць, ‑пару, ‑пораш, ‑пора; зак., каго.

Разм. Забіць, закалоць чым‑н. вострым.

рытмі́чнасць, ‑і, ж.

Наяўнасць рытму ў чым‑н. Рытмічнасць фразы. Рытмічнасць мовы.

савінава́ты, ‑ая, ‑ае.

Спец. Вінаваты ў чым‑н. сумесна з кім‑н.

савіно́ўнік, ‑а, м.

Асоба, вінаватая ў чым‑н. сумесна з кім‑н.

садзе́йнічанне, ‑я, н.

Дапамога, падтрымка ў чым‑н. Аказваць садзейнічанне. Камісія садзейнічання.

саўлада́льнік, ‑а, м.

Той, хто сумесна з кім‑н. валодае чым‑н.

устрыма́нне, ‑я, н.

Абмежаванне сябе ў чым‑н., адмаўленне ад чаго‑н.

цукры́стасць, ‑і, ж.

Уласцівасць цукрыстага; наяўнасць цукру ў чым‑н. Цукрыстасць раслін.