падурэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; зак. (разм.).

1. Дурэць некаторы час.

Няхай дзеці трохі падурэюць.

2. (1 і 2 ас. адз. не ўжыв.). Прыйсці ў стан адурэння — пра ўсіх, многіх.

Ад ацэтону ледзь не падурэлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подтра́вливать

1. техн. падтраўля́ць, падтра́ўліваць;

2. (немного отравлять едкой примесью) разг. падтру́чваць;

3. (делать небольшую потраву) (тро́хі) страўля́ць, (тро́хі) стра́ўліваць, (тро́хі) спа́сваць;

4. (сердить, поддразнивать) прост. дражні́ць, паддра́жніваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыўзня́ць, -німу́, -німеш, -німе; -німі́; -ня́ты; зак., каго-што.

Трохі ўзняць, падняць.

П. галаву.

|| незак. прыўзніма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| звар. прыўзня́цца, -німу́ся, -німешся, -німецца; -німі́ся; незак. прыўзніма́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і прыўздыма́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Во́крапнатрохі боязна’ (КЭС). Гл. акро́пны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пообтеса́ть сов., разг. (слегка, немного) (тро́хі) абчаса́ць, паабчэ́сваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поча́ще нареч. (тро́хі) часце́й;

поча́ще заходи́те часце́й захо́дзьце.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

принажа́ть сов., разг., прям., перен. наці́снуць (тро́хі); паднаці́снуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыблі́зна, прысл.

1. Прысл. да прыблізны.

2. (у спалучэнні са словамі, якія абазначаюць колькасць). Трохі менш або трохі больш, трохі раней або трохі пазней. Дзесяць варожых эшалонаў — асабісты рахунак Кастуся. Рахунак брыгады, безумоўна, трохі большы, — прыблізна разоў у дзесяць — пятнаццаць. Брыль. — Заўтра, так прыблізна каля дзвюх гадзін дня, просім мець ласку прыбыць у сяленне Сабакучаво. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыбуцве́ць, ‑ее; зак.

Трохі, не да канца збуцвець, струхлець. Дошкі прыбуцвелі. □ Аполачак гэты ўжо трохі прыбуцвеў. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

побли́же

1. нареч. (тро́хі) бліжэ́й;

стань побли́же стань бліжэ́й;

2. прил. (тро́хі) бліжэ́йшы;

э́та бу́дка побли́же гэ́та бу́дка бліжэ́йшая.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)