трэцякла́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да памяшканняў, месц трэцяга класа на транспарце. Трэцякласная станцыя. Трэцякласны вагон.
2. Разм. Невысокай якасці, малазначны, пасрэдны. Трэцякласны мастак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тупико́вый (от тупи́к) тупіко́вы;
тупико́вая у́лица тупіко́вая ву́ліца;
тупико́вая ста́нция ж.-д. тупіко́вая ста́нцыя.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сілкава́льны тех. пита́тельный;
~ная ста́нцыя — пита́тельная ста́нция;
с. кла́пан — пита́тельный кла́пан;
~ная по́мпа — пита́тельный насо́с
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тупіко́вы в разн. знач. тупико́вый;
~вая ву́ліца — тупико́вая у́лица;
~вая ста́нцыя — ж.-д. тупико́вая ста́нция
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зо́на, -ы, мн. -ы, зон, ж.
Поле, паласа, прастора паміж якімі-н. межамі, дзвюма лініямі ці ўздоўж якой-н. лініі, а таксама наогул пэўная тэрыторыя, вобласць, што характарызуецца якой-н. агульнай прыметай.
Пагранічная з.
Прыгарадная з.
Бяз’ядзерная з.
З. тундры.
З. адпачынку.
|| прым. зо́нны, -я, -ае і зана́льны, -ая, -ае.
Зонны тарыф.
Занальная доследная станцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
біялагі́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да біялогіі. Біялагічная навука. Біялагічная актыўнасць глебы. Біялагічная каштоўнасць кармоў. // Такі, дзе займаюцца даследаваннямі з галіны біялогіі. Біялагічная станцыя. Біялагічны кабінет.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дашчэ́нту, прысл.
Начыста, датла, ушчэнт; зусім, поўнасцю. Станцыя, як і паўстанак пад Лашычамі, была дашчэнту разбурана. Хадкевіч. Сотнікаў выпусціў дзесятак снарадаў і разнёс дашчэнту яшчэ два танкі. Быкаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
санста́нцыя, ‑і, ж.
Разм. Санітарна-эпідэміялагічная станцыя. Як на ліха, з раёна прыехаў інспектар санстанцыі, дарэчы, малады хлопец, і яны [хлопец і Саша] пайшлі ў суседнюю вёску рабіць нейкую прафілактыку. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паля́рны, -ая, -ае.
1. Які мае адносіны да полюса (у 1 і 2 знач.), звязаны з дзейнасцю на полюсе, каля полюса.
П. клімат.
Палярная станцыя.
Палярныя групы атамаў.
2. перан. Цалкам супрацьлеглы каму-, чаму-н. (кніжн.).
Палярныя погляды.
3. Звязаны з наяўнасцю дадатных ці адмоўных зарадаў (спец.).
Палярныя групы атамаў.
|| наз. паля́рнасць, -і, ж. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
маляры́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да малярыі. Малярыйныя захворванні. // Які з’яўляецца крыніцай малярыі. Малярыйны камар. Малярыйная мясцовасць.
2. Звязаны з мерапрыемствамі па барацьбе з малярыяй. Малярыйная станцыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)