гудрані́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Пакрыць (пакрываць) гудронам. Гудраніраваць дарогу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ацынкава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Пакрыць паверхню металічнага вырабу тонкім слоем цынку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абкуро́дыміць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; зак., што.

Разм. Пакрыць сажай, гарам; абкурыць. Абкуродыміць шкло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забрукава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Пакрыць, заслаць каменнем або цэглай. Забрукаваць вуліцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загрунтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Пакрыць грунтам (у 5 знач.). Загрунтаваць палатно.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарасці́ць, ‑рашчу, ‑росціш, ‑росціць; зак., што.

Пакрыць якой‑н. расліннасцю. Зарасціць участак травой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зрубцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., каго-што.

Пакрыць скрозь рубцамі. Зрубцаваць каню спіну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарумя́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Нацерці, пакрыць твар румянамі. Нарумяніць шчокі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падгрунтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Спец. Пакрыць грунтам злёгку, у асобных месцах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панікелірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Пакрыць тонкім слоем нікелю паверхню металічных вырабаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)