Verbum

наму́л, -у, м.

Хворае ад націрання месца.

Н. на спіне каня.

нерасці́лішча, -а, мн. -ы, -лішч і -аў, н.

Месца нерасту рыб.

прыпёк², -у, м.

Месца, дзе моцна прыпякае сонца.

Легчы на прыпёку.

сюды́, прысл.

У гэта месца, у гэты бок.

Пакладзі с. кнігу!

акалі́чнасць², -і, ж.

У граматыцы: даданы член сказа, які ўказвае на час, месца, спосаб дзеяння і пад.

А. часу.

А. месца.

А. спосабу дзеяння.

|| прым. акалі́чнасны, -ая, -ае.

Акалічнасны даданы сказ.

перава́л, у, м.

1. гл. пераваліць.

2. мн. -ы, -аў. Найбольш нізкае месца ў горным хрыбце, даступнае для пераходу, дарога цераз такое месца.

Турысты прайшлі небяспечны п.

|| прым. перава́льны, -ая, -ае.

катава́льня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Месца катаванняў.

|| прым. катава́льны, -ая, -ае.

крывізна́, -ы́, ж.

1. гл. крывы.

2. Крывое, сагнутае месца.

К. стала.

адту́ль, прысл.

З таго месца, з таго боку.

А. вее ледзяны вецер.