Verbum

злоўжыва́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. злоўжыць.

2. звычайна мн. Учынак, звязаны з незаконным, злачынным выкарыстаннем сваіх правоў і магчымасцей.

Прыняць меры да спынення злоўжыванняў.

ся́бар, -бра, мн. сябры́, -бро́ў, м.

1. Той, хто звязаны з кім-н. сяброўствам.

Мой найлепшы с.

2. чаго. Прыхільнік, абаронца.

Сябры прыроды.

|| прым. сябро́ўскі, -ая, -ае.

пакупны́, -а́я, -о́е.

1. Які звязаны з магчымасцямі купляць.

Пакупная здольнасць насельніцтва.

2. Такі, як пры куплі (пра цану).

Грошы, заплачаныя за будынак, залічваюцца ў кошт пакупной цаны.

грэхападзе́нне, -я, н.

1. У міфічным біблейскім паданні: парушэнне першымі людзьмі, Адамам і Евай, запаветаў Бога.

2. Учынак, звязаны з парушэннем грамадскіх норм паводзін, маралі і пад. (кніжн.).

рамяство́, -а́, мн. рамёствы і (з ліч. 2, 3, 4) рамяствы́, рамёстваў, н.

Прафесійны занятак, звязаны з вырабам якіх-н. тавараў ручным, саматужным спосабам.

|| прым. раме́сны, -ая, -ае.

тлу́шчавы, -ая, -ае.

1. Які змяшчае ў сабе тлушч.

Тлушчавая тканка.

2. Звязаны з апрацоўкай і выкарыстаннем тлушчу.

Тлушчавая прамысловасць.

3. Які атрымаўся ад тлушчу; тлусты.

Тлушчавая пляма.

фота...

Першая частка складаных слоў са знач.:

1) фатаграфічны, напр.: фотаапарат, фотадзённік, фотакарэспандэнт, фоталабараторыя, фотамакет, фотамантаж, фотапапера, фотапласцінка, фотачасопіс;

2) звязаны са святлом, напр.: фотаметрыя, фотасінтэз, фотасфера, фотахімія.

рызыко́ўны, -ая, -ае.

1. Звязаны з рызыкай, напоўнены рызыкай.

Р. крок.

Так рабіць рызыкоўна (у знач. вык.).

2. перан. Непрыстойны, двухсэнсоўны.

Р. туалет.

Рызыкоўныя прыпеўкі.

|| наз. рызыко́ўнасць, -і, ж.

нерво́зны, -ая, -ае.

1. Хваравіта раздражняльны; які мае павышаную ўзбуджальнасць.

Н. чалавек.

2. Звязаны з раздражненнем, які выражае нервознасць.

Н. смех.

3. Неспакойны, трывожны.

Нервознае жыццё.

|| наз. нерво́знасць, -і, ж.

сакрамента́льны, -ая, -ае (кніжн.)

1. Звязаны з рэлігійным абрадам, рытуальны.

Сакраментальныя словы (таксама перан.: якія гучаць, як заклінанні).

2. перан. Які замацаваўся ў традыцыі, стаў звычайным.

|| наз. сакрамента́льнасць, -і, ж.