Verbum

нату́зацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Стаміцца ад цяжкай тузаніны, звязанай з рэзкімі рухамі.

Так натузаецца маці за дзень, што ні рук і ні ног не чуе.

нахапі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -хо́піцца; зак.

1. Нечакана настаць, надысці.

Дзень нахапіўся неўзаметку.

2. Ускочыць, з’явіцца на чым-н. (разм.).

На лбе нахапіўся гуз.

бу́дзень, -дня, мн. бу́дні, -яў, м.

1. Не святочны дзень.

Сустрэцца ў б.

2. перан. Штодзённае жыццё.

Цяжкія будні вайны.

|| прым. будзённы, -ая, -ае і бу́дны, -ая, -ае.

во́блачны, -ая, -ае.

1. гл. воблака.

2. Пакрыты воблакамі (пра неба).

Воблачнае неба.

3. Хмурны (пра надвор’е).

В. дзень.

Сёння воблачна (у знач. вык.).

|| наз. во́блачнасць, -і, ж.

прабаранава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак., што.

1. Апрацаваць бараной (узараную зямлю).

2. Баранаваць некаторы час.

П. увесь дзень.

|| незак. прабарано́ўваць, -аю, -аеш, -ае (да 1 знач.).

пракапа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. Капаючыся, пранікнуць куды-н.

П. да вады.

2. перан. Правесці які-н. час, капаючыся ў чым-н.

П. ў архіве цэлы дзень.

праката́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. Тое, што і пракаціцца (у 3 знач.).

П. на машыне.

2. Пакатацца на працягу якога-н. часу.

П. на санках цэлы дзень.

прапла́каць, -ла́чу, -ла́чаш, -ла́ча; -ла́ч; зак.

Правесці які-н. час плачучы.

Цэлы дзень праплакала.

◊

Праплакаць вочы (разм.) — доўгі час аплакваючы каго-, што-н., бядуючы, упасці ў глыбокі смутак.

дзяды́, -о́ў.

1. Людзі, якія жылі раней, продкі.

Д. і прадзеды нашы.

2. (з вялікай літары). Абрад памінання нябожчыкаў, а таксама дзень, калі выконваўся гэты абрад.

Восеньскія Д.

шаба́шыць, -шу, -шыш, -шыць; незак. (разм.).

1. Канчаць або перапыняць работу.

2. Зарабляць грошы, выконваючы выгадную работу, акрамя асноўнай.

Ш. у выхадны дзень.

|| зак. пашаба́шыць, -шу, -шыш, -шыць.