Verbum

прадве́снік, -а, мн. -і, -аў, м. (кніжн.).

Той, хто (або тое, што) прадвяшчае што-н.

|| ж. прадве́сніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

рэвальва́цыя, -і, ж. (спец.).

Афіцыйнае павышэнне залатога забеспячэння грашовай адзінкі краіны або фактычнае павышэнне яе валютнага курсу.

|| прым. рэвальвацы́йны, -ая, -ае.

саву́чань, -чня, мн. -чні, -чняў, м.

Той, хто вучыцца або вучыўся разам з кім-н.

|| ж. савучані́ца, -ы, мн. -ы, -ніц.

са́га², нескл., н.

Крупы з крухмалу сагавай пальмы, а таксама штучныя крупы з кукурузнага або бульбянога крухмалу.

|| прым. са́гавы, -ая, -ае.

са́йка, -і, ДМ са́йцы, мн. -і, са́ек, ж.

Невялікая прадаўгаватая або круглая булка з пшанічнай мукі.

|| прым. са́ечны, -ая, -ае.

саля́нка², -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Густы суп з дробна нарэзанымі кавалкамі мяса або рыбы і вострымі прыправамі.

ско́рам, -у, м.

1. Скаромная (мясная або малочная) ежа.

Чым такі с., ды лепш нішчымніца (прыказка).

2. Тое, што і мясаед.

со́ртнасць, -і, ж. (спец.).

1. Тое, што і гатунковасць.

2. Прыналежнасць да высокага або каштоўнага сорту (пра культурныя расліны).

С. пшаніцы.

мур, -а і -у, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. -а. Мураваны будынак.

2. -у. Цагляная або каменная сцяна вакол чаго-н.

на́ры, -аў.

Насціл з дошак, прызначаны для спання, які знаходзіцца на пэўнай вышыні над падлогай або зямлёй.

Турэмныя н.

Двух’ярусныя н.