фальцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе;
1.
2. Згінаць, згортваць папяровы аркуш у адпаведным парадку.
[Ад ням. falzen — складваць, згібаць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фальцава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе;
1.
2. Згінаць, згортваць папяровы аркуш у адпаведным парадку.
[Ад ням. falzen — складваць, згібаць.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хі́біць, хіблю, хібіш, хібіць;
1. Дапускаць пралікі, недакладнасці,
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зго́дна
1.
2. в знач. предлога с
◊ з арыгіна́лам з. — с по́длинным ве́рно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
успева́ть
1. (укладываться во времени) паспява́ць; (к сроку, ко времени — ещё) трапля́ць у час;
2.
3.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ту́зацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца;
1.
2.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Лягча́ць, ляхча́ць ’пакладаць (жывёл)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мамычнік ’аўсяніца, мурожніца авечая, Festuca ovina L.’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
*Матальга́ць,
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Наспа́шкі ’ў здольшчыне’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ралі́ць ’араць’, ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)