Verbum

прыму́сіць, -у́шу, -у́сіш, -у́сіць; -у́шаны; зак., каго (што) да чаго і з інф.

Абавязаць, запатрабаваць зрабіць што-н.

Ніхто мяне не прымусіць ехаць туды.

|| незак. прымуша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. прыму́с, -у, м. і прымушэ́нне, -я, н.

заві́ць, заўю́, заўе́ш, заўе́; заўём, заўяце́, заўю́ць; завіў, -віла́, -ло́; заві́; завіты; зак., што.

Зрабіць хвалістым, кучаравым або заплесці.

З. валасы.

|| незак. завіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. заві́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж. і завіва́нне, -я, н.

згусці́ць, згушчу́, згу́сціш, згу́сціць; згу́шчаны; зак., што.

Зрабіць густым або больш густым.

З. малако.

З. фарбы (перан.: у вусным апавяданні, адлюстраванні перабольшыць што-н. дрэннае, змрочнае і пад.).

|| незак. згушча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. згушчэ́нне, -я, н.

здво́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., што.

1. Зрабіць што-н. двайным.

З. нітку.

2. Занава размясціць у страі ў дзве шарэнгі.

З. рады.

|| незак. здво́йваць, -аю, -аеш, -ае; наз. здво́йванне, -я, н.

|| наз. здвае́нне, -я, н.

паналята́ць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -а́е; -а́ем, -а́еце, -а́юць; зак.

1. (1 і 2 ас. мн. не ўжыв.). Наляцець, прыляцець у вялікай колькасці.

Паналятала мух у хату.

2. Напасці, зрабіць набег — пра ўсіх, многіх.

парабі́ць, -раблю́, -ро́біш, -ро́біць; -ро́блены; зак., што.

1. Зрабіць усё, многае.

П. усю работу.

2. Папрацаваць некаторы час.

П. на ўборцы бульбы.

◊

Нічога не паробіш або што (ж) паробіш (разм.) — пра неабходнасць згадзіцца з тым, што ёсць.

патанчы́ць, -чу́, -чы́ш, -чы́ць; -чы́м, -чыце́, -ча́ць; -то́нчаны; зак., што.

Зрабіць танчэйшым (гл. тонкі ў 1 знач.).

П. дрот.

|| незак. патанча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і пато́нчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. патанчэ́нне, -я, н. і пато́нчванне, -я, н.

пілю́ля, -і, мн. -і, -лю́ль, ж.

Лякарства, спрасаванае ў форме галачкі, шарыка.

Прыняць пілюлю ад кашлю.

Паднесці пілюлю (таксама перан.: зрабіць што-н. непрыемнае; разм.). Праглынуць пілюлю (таксама перан.: моўчкі сцярпець справядлівы папрок, непрыемную для сябе праўду).

аказа́ць, акажу́, ака́жаш, ака́жа; акажы́; ака́заны; зак., што.

У спалучэнні з некаторымі назоўнікамі абазначае дзеянне паводле знач. гэтых назоўнікаў; зрабіць, здзейсніць.

А. дапамогу (дапамагчы). А. увагу (уважліва аднесціся).

|| незак. ака́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. аказа́нне, -я, н.

акруглі́ць, акруглю́, акру́гліш, акру́гліць; акру́глены; зак., што.

1. Зрабіць круглым, акруглым.

А. губы.

2. Выразіць у круглых лічбах.

А. суму.

3. перан. Давесці да значных памераў; павялічыць (разм.).

|| незак. акругля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. акругле́нне, -я, н.