пакача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Качаць некаторы час. Пагуляюць [дзеці] у хаце, пры лучыне, а потым ідуць на вуліцу. Вядома, малыя: трэба ж ім і кацёлку пакачаць, і на рэчку збегаць. Якімовіч. [Камандзір:] — Акурат там, я чуў, трэба рабочыя, то і ты трохі разам з іншымі бярвенне пакачай. Сачанка.

2. Разгладзіць, выпрастаць пры дапамозе качалкі ўсё, многае. Пакачаць бялізну.

3. Паваліць на зямлю, перамагчы пры дужанні ўсіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вольт 1, ‑а, М ‑льце, м.

Адзінка вымярэння напружання электрычнага току.

[Ад уласн. імя.]

вольт 2, ‑а, М ‑льце, м.

Спец.

1. Круг, утвораны крутым паваротам каня пры верхавой яздзе на манежы. // Круты паварот каня пры манежнай яздзе.

2. Ухіленне ад удару праціўніка ў час фехтавання.

[Фр. volte.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зандзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., каго-што.

1. Даследаваць пры дапамозе зонда (у 1 знач.). Зандзіраваць рану.

2. Даследаваць падглебу пры дапамозе зонда (у 2 знач.). Зандзіраваць грунт.

3. перан. Разведваць, распытваць.

•••

Зандзіраваць глебу — старацца разведаць што‑н., каб вызначыць шансы на поспех.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напрало́м, прысл.

Не лічачыся з перашкодамі, не разбіраючы шляху (пры руху наперад). Прабівацца напралом. Ісці напралом. □ Вепр скочыў наперад і напралом памчаў праз гушчар. Самуйлёнак. // перан. Не лічачыся з абставінамі (пры дасягненні мэты). Сын, праўда, з норавам адметным, Ва ўсім імкнецца напралом. Гаўрусёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спектр, ‑а, м.

Рознакаляровая паласа, якая атрымліваецца пры раскладанні праменя святла. Светлавы спектр. Інфрачырвоная частка спектра. // Спец. Сукупнасць каляровых ліній, што ўтвараюцца пры прапусканні выпраменьванняў распаленага цела або рэчыва праз пэўныя аптычныя прылады і залежаць ад хімічнага складу гэтага рэчыва. Спектр натрыю.

[Ад лац. spectrum — бачнае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бетонамяша́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Машына для перамешвання сумесі пры вырабе бетону.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бра́зганне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. бразгаць, а таксама гукі, якія ўтвараюцца пры гэтым дзеянні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грэ́йдэрны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да грэйдэра. Грэйдэрны адвал. // Зроблены пры дапамозе грэйдэра. Грэйдэрная дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́бразна, прысл.

1. Пры дапамозе мастацкіх вобразаў. Вобразна абагульніць жыццёвых факты.

2. Яскрава, жыва. Гаварыць вобразна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вуглекіслата́, ‑ы, ДМ ‑лаце, ж.

Вугальная кіслата, якая ўтвараецца пры спалучэнні вуглякіслага газу з вадою.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)