Verbum

рэ́знуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

1. гл. рэзаць.

2. Моцна ўдарыць чым-н.

Р. калом па спіне.

вы́махаць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

Вырасці, стаць высокім.

Ну і вымахаў жа хлопец!

|| незак. выма́хваць, -аю, -аеш, -ае.

вы́плюнуць, -ну, -неш, -не; -люнь; -нуты; зак., што.

Выкінуць з рота пляўком.

В. сліну.

|| незак. выплёўваць, -аю, -аеш, -ае.

пэ́цнуць, -ну, -неш, -не; -ні́; зак. (разм.).

1. гл. пэцкаць.

2. каго (што), па чым. Ударыць.

П. па твары.

звіхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што (разм.).

Тое, што і вывіхнуць.

Ён звіхнуў нагу.

змо́кнуць, -ну, -неш, -не; змок, -кла; -ні; зак.

Зрабіцца мокрым, намокнуць.

З. на дажджы.

|| незак. змака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

абвя́нуць, -ну, -неш, -не; -вя́ў, -вя́ла; -вя́нь; зак.

Тое, што і абвяць.

Трава абвяла на сонцы.

А. ад стомленасці.

абме́рзнуць, -ну, -неш, -не; -мёрз, -ме́рзла; -ні́; зак.

Пакрыцца лёдам, шэранню, абледзянець.

Дарога абмерзла.

|| незак. абмярза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

абмо́кнуць, -ну, -неш, -не; -мо́к, -кла; абмо́кні; зак.

Стаць мокрым, змокнуць.

А. на дажджы.

|| незак. абмака́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

умыкну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак., каго (спец.).

Выкрасці нявесту, дзяўчыну.

|| незак. умыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.