Квіт́аць ’прымаць у разлік, задавальняць’ (Нас.). Гл. квіт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кліба́н ’прыходскі каталіцкі свяшчэннік’ (Нас.). Гл. кле‑ банія.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ківу́ль ’хуткі аднаразовы рух’ (Нас.). Гл. ківель, ківаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кірэ́ка ’чалавек, які ходзіць раскіракай’ (Нас.). Гл. апорак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Кірэ́чыць ’раскірэчваць’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб.). Гл. кірэка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абеца́дла ’азбука’ (Нас.) < польск. abecadło (Кюнэ, Poln., 39).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абшпа́рыць ’зняць скуру, біць, хвастаць (пра дождж)’ (Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Абшчо́тавацца ’зрабіць памылку пры падліках’ (Нас.) < рус. обсчитаться.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адпра́ва ’царкоўная служба’ (Касп., Нас.) да правіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Адшчы́кнуць ’адарваць плод’ (Шат., Касп., Нас.). Гл. шчыкаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)