Verbum

змярцве́лы, -ая, -ае.

1. Які страціў адчувальнасць, стаў мёртвым (пра клеткі, тканкі і пад.).

Змярцвелыя тканкі.

|| наз. змярцве́ласць, -і, ж.

2. перан. Нерухомы, застылы, пазбаўлены жыцця.

З. твар.

абмярцве́лы, -ая, -ае.

1. Які страціў адчувальнасць, зрабіўся нежывым (пра клеткі, тканкі, часткі цела).

Абмярцвелыя ногі.

2. перан. Нерухомы, застылы.

А. ад страху твар.

|| наз. абмярцве́ласць, -і, ж.

абшліфава́цца, -фу́юся, -фу́ешся, -фу́ецца; -фу́йся; -фава́ны; зак.

1. Паддацца шліфоўцы.

Камень добра абшліфаваўся.

2. перан. Стаць больш выхаваным, культурным (разм.).

А. ў горадзе.

|| незак. абшліфо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

пра́га, -і, ДМ пра́зе, ж.

1. Жаданне, патрэбнасць піць, смага.

П. піць.

2. перан., чаго і да чаго. Моцнае, палкае жаданне чаго-н. (высок.).

П. да ведаў.

пракапа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. Капаючыся, пранікнуць куды-н.

П. да вады.

2. перан. Правесці які-н. час, капаючыся ў чым-н.

П. ў архіве цэлы дзень.

про́бліск, -у, мн. -і, -аў, м.

1. Бляск або святло, якое раптоўна паявілася дзе-н.

Пробліскі маланкі.

2. перан., чаго. Слабае праяўленне чаго-н.

П. надзеі.

П. свядомасці.

прытупі́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -у́піцца; зак.

1. Крыху затупіцца.

Канькі прытупіліся.

2. перан. Страціць адчувальнасць, стаць менш успрымальным.

Боль прытупіўся.

Увага прытупілася.

|| незак. прытупля́цца, -я́ецца.

пяку́чы, -ая, -ае.

1. Здольны спальваць, паліць, які выклікае адчуванне апёку.

Пякучыя прамяні сонца.

П. боль.

2. перан. Які востра перажываецца, пакутлівы.

Пякучае гора.

|| наз. пяку́часць, -і, ж.

раздво́ены, -ая, -ае.

1. Такі, які раздвоіўся; раздзелены надвае.

Раздвоеная губа.

Р. след.

2. перан. Які страціў цэльнасць, унутранае адзінства.

Раздвоенае ўсведамленне.

|| наз. раздво́енасць, -і, ж.

Р. пачуццяў.

сыч, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Начная птушка атрада совападобных.

2. перан. Маўклівы, пануры чалавек.

Сядзіць с. сычом.

|| прым. сычы́ны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Сычынае гняздо.