абвяза́цца, ‑вяжуся, ‑вяжашся, ‑вяжацца; зак.

Абвязаць сябе чым‑н. Абвязацца вяроўкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абмата́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Абматаць сябе чым‑н. Абматацца вяроўкаю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абсыпны́, ‑ая, ‑ое.

Які абсыпаюць чым-небудзь пры вырабе. Абсыпное манпансье.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заве́сіцца, ‑вешуся, ‑весішся, ‑весіцца; зак.

Завесіць сябе чым‑н. Завесіцца штораю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загу́ста, прысл.

Разм. Надта густа, гусцей, чым трэба. Жыта пасеялі загуста.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зве́ршчык, ‑а, м.

Работнік па зверцы чаго‑н. з чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

верхагля́днічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Займацца, цікавіцца чым‑н. павярхоўна, неглыбока.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

псіхалагі́чнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць псіхалагічнага; наяўнасць псіхалагічнага аналізу ў чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

соленасы́чанасць, ‑і, ж.

Утрыманне солі ў чым‑н. Соленасычанасць марской вады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

спло́іць, сплою, сплоіш, сплоіць; зак., што.

Зрабіць плойку на чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)