ро́дзіч, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Член роду¹ (у 1 знач.).

2. Сваяк, чалавек, блізкі па паходжанні (разм.).

|| ж. ро́дзічка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лейбары́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Член рабочай партыі ў Вялікабрытаніі, Аўстраліі і некаторых іншых краінах.

[Ад англ. labour — праца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камбе́давец, ‑даўца, м.

Член камітэта беднаты. Упершыню з’яднаным гуртам Мы з камбедаўцамі вырашылі стварыць калгас. Куляшоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

максімалі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Прыхільна максімалізму (у 1 знач.).

2. Член тэрарыстычнай групы эсэраў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́тман, ‑а, м.

Гіст. Член органа гарадскога ўпраўлення (магістрата, ратушы) у Расіі ў 18–19 стст.

[Ням. Ratmann.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скаўт, ‑а, М скаўце, м.

У буржуазных краінах — член дзіцячай або юнацкай арганізацыі ваенна-палітычнага характару.

[Ад англ. scout — разведчык.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

філарэ́т, ‑а, М ‑рэце, м.

Член тайнага студэнцкага таварыства Віленскага універсітэта, якое ўзнікла ў 1820 г.

[Ад грэч. philaretos — аматар дабрачыннасці.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́дца, -ы, мн. -ы, -аў, м.

1. Той, хто раіць, дае параду (у 1 знач.), дарадца, дарадчык.

2. Выбарны член ад багатых гарадскіх вярхоў у раду (магістрат) у Беларусі ў 14—18 стст. (гіст.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аліга́рх, ‑а, м.

1. У антычныя і сярэдневяковыя часы — член алігархічнага ўрада.

2. Прадстаўнік буйнога манапалістычнага капіталу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́рнік, ‑а, м.

Член карнага атрада, карнай экспедыцыі. Азвярэлыя карнікі палілі навакольныя вёскі, расстрэльвалі жанчын, дзяцей. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)