даба́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць дабаўкай да чаго‑н.; дадатковы. Дабавачны паёк. Дабавачныя сродкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пладаго́нны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для выгнання, вытручвання плода (у 2 знач.). Пладагонныя сродкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пнеўмааўтама́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Раздзел аўтаматыкі, аб’ектам вывучэння якога з’яўляюцца сродкі аўтаматыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьпухлі́нны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для лячэння пухлін; які засцерагае ад з’яўлення пухліны. Супрацьпухлінныя сродкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сутэнёр, ‑а, м.

Чалавек з дэкласаванага асяроддзя, які жыве на сродкі сваёй палюбоўніцы-прастытуткі.

[Фр. souteneur.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аліме́нты, -аў.

Матэрыяльныя сродкі (грошы), якія выплочваюцца ў адпаведнасці з пастановай суда на ўтрыманне непрацаздольных дзяцей або бацькоў асобамі, што звязаны з імі адносінамі роднасці.

Плаціць а.

|| прым. аліме́нтны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

патаго́нны прям., перен. потого́нный;

~нныя сро́дкі — потого́нные сре́дства;

~нная сістэ́ма пра́цы — потого́нная систе́ма труда́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́краіць, -краю, -краіш, -краіць; -краены; зак., што.

1. гл. кроіць.

2. перан. Удзяліць, з цяжкасцю выдзеліць для чаго-н.

В. вольную часіну.

В. сродкі на пакупку лесу.

|| незак. выкро́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лячы́ць, лячу́, ле́чыш, ле́чыць; ле́чаны; незак., каго-што.

Прымяняць медыцынскія сродкі для спынення якой-н. хваробы, імкнуцца паправіць здароўе.

Л. сухоты.

Л. хворага.

|| звар. лячы́цца, лячу́ся, ле́чышся, ле́чыцца.

|| наз. лячэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

растра́ціцца, -ра́чуся, -ра́цішся, -ра́ціцца; зак.

1. Растраціць грошы, сродкі і пад.

Р. на вяселле.

2. Незаконна расходаваць чужыя грошы, маёмасць і інш.; зрабіць растрату (у 2 знач.).

|| незак. растра́чвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)