словаўтварэ́нне, -я, н.

1. Раздзел граматыкі, які вывучае спосабы ўтварэння слоў.

2. Утварэнне слоў у мове па законах і правілах дадзенай мовы.

Спосаб суфіксальнага словаўтварэння назоўнікаў.

|| прым. словаўтвара́льны, -ая, -ае.

Словаўтваральная сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мане́р, -а, м. (разм.).

Спосаб дзеяння, лад, узор.

Такім манерам.

На новы м.

Банцік на м. бабачкі.

◊

На адзін манер — на адзін лад.

На свой манер — па-свойму, не так, як іншыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сыра...¹ Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:

1) сыры, у сырым выглядзе, напр.: сыравялены, сыравэнджаны;

2) які падвяргаўся толькі першаснай апрацоўцы, напр. сырадутны (старажытны спосаб вырабу жалеза непасрэдна з руды; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гідраманіто́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гідраманітора. Гідраманіторная ўстаноўка. Гідраманіторны спосаб размыву горкай пароды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэфікса́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прэфікса, з прэфіксам. Прэфіксальны спосаб утварэння. Прэфіксальныя дзеясловы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разліне́йка, ‑і, ДМ ‑нейцы, ж.

Сукупнасць ліній; спосаб, якім разлінеена папера. Вузкая разлінейка паперы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фоталітаграфі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фоталітаграфіі. Фоталітаграфічны спосаб. // Зроблены спосабам фоталітаграфіі. Фоталітаграфічнае выданне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вандро́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Чалавек, які вандруе, падарожнічае.

2. Той, хто часта мяняе месца жыхарства, вядзе неаседлы спосаб жыцця; качэўнік.

|| ж. вандро́ўніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. вандро́ўніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вакаме́рны, ‑ая, ‑ае.

Які робіцца, вызначаецца на вока, без прылад. Вакамерная здымка. Вакамерны спосаб вызначэння адлегласці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зейгерава́нне, ‑я, н.

Спец. Спосаб раздзялення цвёрдых сплаваў на састаўныя часткі, заснаваны на рознасці тэмператур плаўлення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)