разгубі́цца, -гублю́ся, -гу́бішся, -гу́біцца; зак.

Страціць на нейкі час рашучасць, здольнасць разумець, дзейнічаць (ад хвалявання, страху, збянтэжанасці); прыйсці ў замяшанне.

Р. перад небяспекай.

|| незак. разгу́блівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ускалыхну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

1. Пачаць калыхацца.

Ад ветру ўскалыхнулася возера.

2. перан. Прыйсці ў рух, у хваляванне, пачаць праяўляць дзейнасць.

Народ ускалыхнуўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фінішава́ць, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й, зак. і незак.

1. Прыйсці (прыходзіць) да фінішу (у 2 знач.).

2. Прайсці (праходзіць) у фінішы (у 3 знач.).

|| наз. фінішава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Прыдры́гацца ’стаміцца, прытаптацца’; іран. ’прыйсці’ (Юрч.). Экспрэсіўнае ўтварэнне на базе дзеяслова дры́гаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

назапраша́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Запрасіць прыйсці, прыехаць куды‑н. многіх. Назапрашаць гасцей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угайда́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Ад гайданкі прыйсці ў хваравіты або дрымотны, санлівы стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Аглу́зжацца ’знепрытомнець’ (Нас.), аглуздацца ’апрытомнець, прыйсці ў сябе’ (КТС), аглуздзелы (КТС) да глузд (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дастасава́цца, -су́юся, -су́ешся, -су́ецца; -су́йся; зак., да каго-чаго.

Прымяніцца, прыйсці ў адпаведнасць з чым-н.

Д. да навакольнага асяроддзя.

|| незак. дастасо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. дастасава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вярну́цца¹, -ну́ся, ве́рнешся, ве́рнецца; -ніся; зак.

Прыйсці, прыехаць назад; звярнуцца да чаго-н. зноў.

В. да сваёй пастаяннай работы.

|| незак. вярта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і варо́чацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зашавялі́цца, -вялю́ся, -ве́лішся, -ве́ліцца; зак.

1. Пачаць шавяліцца, прыйсці ў рух.

Лісце на дрэвах зашавялілася.

2. Пачаць мітусліва рухацца.

У кучы гною зашавяліліся жукі.

3. Праявіць актыўнасць.

Народ зашавяліўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)