літо́ўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Літвы, літоўцаў. Літоўская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

макарані́чны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. У склад якога ўваходзяць макаранізмы. Макаранічная мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

македо́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Македоніі, македонцаў. Македонская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маньчжу́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Маньчжурыі, маньчжураў. Маньчжурская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азербайджа́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да Азербайджана, азербайджанцаў. Азербайджанская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сярэднелаці́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сярэдняй латыні. Сярэднелацінская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ба́скі, -аў, адз. баск, -а, м.

Народ, які складае асноўнае насельніцтва паўночна-ўсходніх тэрыторый Іспаніі і суседніх паўднёва-заходніх раёнаў Францыі.

|| ж. баско́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. ба́скскі, -ая, -ае.

Баскская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

та́ты, -аў, адз. тат, -а, М та́це, м.

Народнасць іранскай моўнай групы, якая жыве ў прыкаспійскай частцы Азербайджана і на поўдні Дагестана.

|| ж. та́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. та́цкі, -ая, -ае.

Тацкая мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нага́йскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нагайцаў. Нагайская арба. Нагайская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пала́бскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да палабаў. Палабскія славяне. Палабская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)