ликI м. (лицо) уст., поэт. твар, род. тва́ру м.; (облик) аблі́чча, -чча ср.; (вид) вы́гляд, -ду м.;

лик со́лнца аблі́чча (вы́гляд) со́нца;

лик земли́ вы́гляд (аблі́чча) зямлі́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

успы́хнуць сов., в разн. знач. вспы́хнуть; воспламени́ться;

~нула запа́лка — вспы́хнула спи́чка;

~нуў бензі́н — вспы́хнул (воспламени́лся) бензи́н;

твар жанчы́ны ўспы́хнуўлицо́ же́нщины вспы́хнуло;

~нула сва́рка — вспы́хнула ссо́ра

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

краси́вый в разн. знач. прыго́жы;

краси́вое лицо́ прыго́жы твар;

краси́вые движе́ния прыго́жыя ру́хі;

краси́вая му́зыка прыго́жая му́зыка;

краси́вый посту́пок прыго́жы ўчы́нак;

краси́вые слова́ прыго́жыя сло́вы;

краси́вая де́вушка прыго́жая дзяўчы́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асвятлі́ць сов.

1. прям., перен. освети́ть;

ля́мпа ~лі́ла пако́й — ла́мпа освети́ла ко́мнату;

а. твар ліхта́рыкам — освети́ть лицо́ фона́риком;

а. стано́вішча — освети́ть положе́ние;

2. спец. (сделать прозрачным) осветли́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́тка ж.

1. мать, ма́ма;

2. (самка у животных, насекомых) ма́тка;

3. анат. ма́тка;

4. мор. ма́тка;

пра́ўду-~ку ў во́чы рэ́заць — пра́вду-ма́тку в лицо́ ре́зать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зарасці́ сов.

1. зарасти́, порасти́;

зямля́ ~сла́ ле́сам — земля́ заросла́ (поросла́) ле́сом;

твар яго́о́с барадо́йлицо́ его́ заросло́ бородо́й;

2. зарубцева́ться, зарасти́;

з. гра́ззю — зарасти́ гря́зью

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заспа́ць сов.

1. (проснуться позже, чем нужно) проспа́ть;

будзі́ іх, ма́ці, а то заспя́ць — буди́ их, мать, а то проспя́т;

2. разг. заспа́ть;

з. твар — заспа́ть лицо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уце́рці сов.

1. втере́ть;

у. мазь — втере́ть мазь;

2. утере́ть, вы́тереть;

у. твар — утере́ть (вы́тереть) лицо́;

у. нос — (каму) утере́ть нос (кому);

у. слёзы — утере́ть (осуши́ть) слёзы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уціра́цца несов.

1. (впитываться при натирании) втира́ться;

2. (утирать своё лицо) утира́ться, вытира́ться;

3. перен. втира́ться, втёсываться;

1-3 см. уце́рціся;

4. страд. втира́ться; утира́ться, вытира́ться; см. уціра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ліцо ’твар, аблічча’ (Бяльк., Ян.; брасл., ушац., лепел., арш., крыч., капыл., пух., маз., хойн., КЭС; брасл., Сл. ПЗБ), лічка, лічэнька, лічанька ’тварык’ (Нас., Растарг.), ’правы бок тканіны’ (Уладз.), укр. лице, рус. лицо, ст.-рус. лице; польск. lice, н.-, в.-луж. lico, чэш. líce, líčko, ст.-чэш. яшчэ і líc, ходск. líce, lícata, славац. líce, líco, славен. líce, серб.-харв. ли́це, чак. лице̏, макед. лице, лици (мн. лік лицинта), лико, балг. лице, лико, ст.-слав. лице, личеса. Прасл. lice Якабсон (Этимология–84, 248–249) рэканструюе як *lin̥kam, а формы з заднянёбным (лико, ликъ) узыходзяць да праформы *leik‑ (без насавога інфікса). Мартынаў (Прасл. яз., X Міжнар. з’езд слав., Мн., 1988, 30–31) прасл. lice разглядае як слав.-прус. інавацыю (параўн., ст.-прус. laygnan < *leiknan), якая арыентавана на італійска-кельцкі арэал (параўн., ст.-ірл. lecco, ірл. leaca ’шчака’ < *lēk‑ < leik‑). Гл. яшчэ Фасмер, 2, 495–496; Слаўскі, 4, 222–225; Махэк₂, 331; Бязлай, 2, 139; Мартынаў, Лекс. взаим., 213–217. Больш падрабязна гл. Трубачоў, Эт. сл., 15, 75–78.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)