задры́нкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
задры́нкаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
галагене́з, ‑у,
Тэорыя эвалюцыі, паводле якой
[Ад грэч. hólos — увесь і génesis — паходжанне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
со́ннік, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чабо́р, ‑бару,
Травяністая духмяная расліна сямейства губакветных з дробнымі ружова-ліловымі ці белымі кветкамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ка́ждый
от ка́ждого — по его́ спосо́бностям, ка́ждому — по его́ потре́бностям ад ко́жнага — па яго́ здо́льнасцях, ко́жнаму — па яго́ патрэ́бах;
◊
всех и ка́ждого усі́х і ко́жнага.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Саты́ра ’спецыфічная форма мастацкага адлюстравання рэчаіснасці, якой уласціва высмейванне розных адмоўных з’яў’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
абыча́й, ‑ю,
Тое, што і звычай. Пераважна ў прыказках і прымаўках:
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
многапаку́тны, ‑ая, ‑ае.
Які перанёс многа пакут; поўны пакут.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нядо́імшчык, ‑а,
Плацельшчык, за якім лічыцца нядоімка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папабе́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)