ту́же сравн. ст.

1. нареч. тужэ́й;

ту́же завя́зывай тужэ́й завя́звай;

2. прил. тужэ́йшы;

второ́й у́зел ту́же другі́ ву́зел тужэ́йшы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Множыць ’павялічваць’, ’памнажаць адзін лік на другі’, множыцца ’размнажацца’, ’дабаўляцца’ (ТСБМ, Нас., Яруш., ТС). Прасл. mъnoziti (sę). Да многа (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перапуко́ўваць ’другі раз абмалочваць ячмень, вызваляючы яго ад асцюкоў’ (Касп.). Да пера- (гл.) і пу́каць 2 ’абіваць збожжавыя (цапамі)’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ры́скаць, ‑ае; незак.

Спец. Ухіляцца ад курсу то ў адзін, то ў другі бок (пра судна).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

транспланта́т, ‑а, М ‑таце, м.

Спец. Орган, тканка або расліна, перасаджаныя ў другі арганізм шляхам трансплантацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перале́гчы сов. переле́чь;

п. з кана́пы на ло́жак — переле́чь с дива́на на крова́ть;

п. на другі́ бок — переле́чь на друго́й бок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падсві́стваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Свістаць у такт, суправаджаючы спевы, ігру і пад. Адзін спявае, другі падсвіствае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папішча́ць, ‑пішчу, ‑пішчыш, ‑пішчыць; зак.

Пішчаць некаторы час. [Мікалай Барысавіч:] — Ты, Ганулька, пацярпі. Папішчаць [дзверы] дзень-другі і супакояцца. Пянкрат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераўвасо́біць, ‑соблю, ‑собіш, ‑собіць; зак., каго-што.

Увасобіць у што‑н. іншае, надаць другую форму, другі выгляд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Памянша́емае ’ў матэматыцы — назва ліку, ад якога адымаюць другі лік’ (ТСБМ, Нас.). Да памяншаць < менш. Паводле Крукоўскага (Уплыў, 116), калька рус. уменьшаемое < уменьшать.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)