праяві́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -я́віцца; зак.
1. Выявіцца, стаць відавочным (пра якасці, уласцівасці).
У дзяўчынкі праявіліся музычныя здольнасці.
2. Стаць бачным пасля хімічнай апрацоўкі (пра адбітак на фатаграфічнай пласцінцы, плёнцы; спец.).
|| незак. праяўля́цца, -я́ецца.
|| наз. праяўле́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
варане́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. вараніць.
2. Слой вокіслу, утвораны на паверхні металічнага прадмета шляхам награвання або хімічнай апрацоўкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зянко́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы; Р мн. ‑новак; ж.
Рэжучы інструмент для апрацоўкі ўваходнай часткі адтуліны ў металічных, пластмасавых і пад. дэталях.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
даво́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.
Спец. Наданне вырабу канчатковых дакладных памераў, якасцей шляхам дадатковай апрацоўкі, падгонкі. Даведка дэталі. Даведка аконных рам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прашы́ўка, ‑і, ДМ ‑шыўцы; Р мн. ‑шывак; ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. прашываць — прашыць (у 1 знач.).
2. Тое, што і прошва. Як золата, там Узыходзіць зара, такой паэтычнай, З прашыўкаю сіняй. Броўка.
3. Спец. Аперацыя апрацоўкі металу спецыяльным інструментам тыпу працяжкі.
4. Спец. Металарэзны інструмент тыпу працяжкі для апрацоўкі скразных адтулін ці паглыбленняў у метале.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
безадва́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Звязаны з апрацоўкай глебы, пры якой пласт не пераварочваецца. Безадвальнае ворыва.
2. Прызначаны для такой апрацоўкі глебы. Безадвальны плуг.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рыбапрамысло́вы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да здабычы, апрацоўкі рыбы, ракападобных і інш., прыгатавання прадуктаў з іх і пад. Рыбапрамысловы камбінат. Рыбапрамысловы раён.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праду́кт, -у, М -кце, мн. -ы, -аў, м.
1. Прадмет як вынік чалавечай працы (апрацоўкі, перапрацоўкі, даследавання і пад.).
П. абмену.
Манаграфія — п. шматгадовай працы.
Прадукты хімічнай перапрацоўкі дрэва.
2. перан. Вынік, гістарычнае параджэнне чаго-н. (кніжн.).
Мова — п. гістарычнага развіцця грамадства.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шэрсць, -і, ж.
1. Валасяное покрыва жывёл.
Гладкая ш.
Валіць ш. (рыхтуючы да апрацоўкі, узбіваць, збіваць).
2. Пража з такіх валасоў.
Вязаць шкарпэткі з шэрсці.
3. Тканіна з такой пражы.
Сукенка з шэрсці.
|| прым. шарсцяны́, -а́я, -о́е (да 2 і 3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
апрацава́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад апрацаваць.
2. у знач. прым. Атрыманы ў працэсе апрацоўкі. Зліткі шкла ператвараюцца ў апрацаваныя лінзы. «Маладосць».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)