надве́чар, прысл.
Пад самы вечар; падвечар. Вярнуліся [Рудчанка і Ярмоленка] толькі надвечар, амаль перад самым заходам сонца. Сіўцоў. Надвечар надвор’е схмурнела, і вецер аціх. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
на́трухам, прысл.
Абл. Трушком; робячы невялічкія крокі. У другой палове дня на вуліцы з клункам за плячыма амаль натрухам ішла бабуля. Федасеенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
непрамака́льны, ‑ая, ‑ае.
Які не прапускае або амаль не прапускае вільгаці. Непрамачальнае адзенне. □ Палкоўнік быў у непрамакальным плашчы і танкісцкім шлеме. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нічагу́сенькі, займ.
Разм. Узмацняльная форма да нічога 1. Амаль што ўсе даведаліся аб сваіх. Адзін стары Міхайла нічагусенькі даведацца не можа... Бядуля.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
працяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Цягаць некаторы час. Усю зіму працягаў боты. □ — Я амаль усю вайну працягаў «максіма». Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ахо́пліваць несов.
1. (заключать в свои границы) охва́тывать, обнима́ть;
збо́рнік ~вае ама́ль усё напі́санае пісьме́ннікам — сбо́рник охва́тывает почти́ всё напи́санное писа́телем;
2. (понимать) постига́ть, обнима́ть;
а. ро́зумам — постига́ть (обнима́ть) умо́м
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Даба́вак, дакладней, у дабавак: «І так ні пайшоў, а тут у дабавак ішчэ сын захварэў» (Сцяц.). Відаць, запазычанне з рус. вдоба́вок ’тс’. Параўн. відавочныя русізмы ў зэльвенскіх гаворках (прыклады з слоўніка Сцяц.): пасьці́ ’амаль’ (< почти), панара́віць, дзе́йсцвіе.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
бязле́ссе, ‑я, н.
Поўная адсутнасць лясоў. Характэрная рыса тундры — яе бязлессе. □ Але да базы нашай заставалася прайсці па бязлессю амаль паўсотні кіламетраў. Чыгрынаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кантыне́нт, ‑а, М ‑нце, м.
Адна з асноўных вялікіх частак сушы, абкружаная з усіх або амаль з усіх бакоў акіянам; мацярык. Афрыканскі кантынент.
[Лац. continens, continentis.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напаўдзі́кі, ‑ая, ‑ае.
1. Амаль дзікі. Не стала .. таго саду, у якім раслі і раскашаваліся напаўдзікія яблыні. Сабаленка.
2. Недастаткова цывілізаваны. Напаўдзікае племя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)