Verbum

пігме́й, -я, мн. -і, -яў, м.

1. Чалавек, які належыць да аднаго з нізкарослых плямён Афрыкі або Азіі, а таксама (перан.) увогуле пра чалавека малога росту.

2. перан. Пра нікчэмнага, абмежаванага чалавека.

пла́та², -ы, ДМ пла́це, мн. -ы, плат, ж. (спец.).

Дыэлектрычная пласціна для ўстаноўкі электра- і радыёэлементаў, а таксама такая пласціна з нанесенымі на ёй тонкімі электраправоднымі палоскамі.

Друкарская п.

П.-аснова.

по́ла, нескл., н.

Спартыўная камандная гульня з драўляным мячом і клюшкамі верхам на спецыяльна выезджаных конях.

Коннае п.

○

Воднае пола — спартыўная камандная гульня ў мяч на вадзе, а таксама адпаведны від спорту.

рэтушава́ць, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; -шава́ны; зак. і незак., што.

Апрацаваць (апрацоўваць) рэтушшу.

|| зак. таксама адрэтушава́ць, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; -шава́ны.

|| наз. рэтушава́нне, -я, н. і рэтушо́ўка, -і, ДМ -шо́ўцы, ж.

сазвані́цца, -званю́ся, -зво́нішся, -зво́ніцца; зак.

Звязацца з кім-н. па тэлефоне, а таксама пазваніўшы па тэлефоне, дамовіцца пра што-н.

Перш чым ехаць да сястры, трэба с.

|| незак. сазво́ньвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

му́за, -ы, мн. -ы, муз, ж.

1. У грэчаскай міфалогіі: адна з дзевяці багінь, заступніца навук і мастацтваў.

2. перан. Крыніца паэтычнага натхнення, а таксама само творчае натхненне (кніжн.).

М. яго змоўкла.

музе́й, -я, мн. -і, -яў, м.

Установа, якая збірае, вывучае, зберагае і выстаўляе для агляду помнікі матэрыяльнай і духоўнай культуры, а таксама прыродазнаўчыя калекцыі.

Краязнаўчы м.

Літаратурны м.

|| прым. музе́йны, -ая, -ае.

на́фта, -ы, ДМ -фце, ж.

Мінеральнае вадкае масляністае гаручае рэчыва, якое ўжываецца як паліва, а таксама як сыравіна, з якой атрымліваюць розныя прадукты (бензін, газу і пад.).

|| прым. на́фтавы, -ая, -ае.

паляры́на, -ы, мн. -ы, -ры́н, ж.

Накідка на плечы, звычайна кароткая (не даходзіць да пояса), а таксама верхняя частка паліто, сукенкі ў форме такой накідкі.

Паліто з палярынай.

|| прым. паляры́нны, -ая, -ае.

дацэ́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Вучонае званне выкладчыка вышэйшай навучальнай установы або супрацоўніка навуковай арганізацыі, якое папярэднічае прафесару, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

|| прым. дацэ́нцкі, -ая, -ае.