Verbum

віхо́р¹, -хра́, мн. -хры́, -хро́ў і ві́хар, віхру, мн. віхры, віхраў, м.

Імклівая кругавая плынь ветру.

Снежны в.

В. падзей (перан.). Імчацца віхрам (прысл.).

|| прым. віхравы́, -а́я, -о́е.

выбра́ннік, -а, мн. -і, -аў, м. (высок.).

Той, хто выбраны кім-н.

Дэпутаты Нацыянальнага сходу.

В. лёсу (перан.).

|| ж. выбра́нніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. выбра́нніцкі, -ая, -ае.

вы́слізнуць, -ну, -неш, -не; -ні; -нуты; зак.

1. Слізгануўшы, выпасці, вырвацца.

Рыба выслізнула з рук.

2. перан. Непрыметна выйсці (разм.).

В. з хаты.

|| незак. выслі́згваць, -аю, -аеш, -ае.

выць, вы́ю, вы́еш, вы́е; незак.

Працяжна і тужліва скуголіць; утвараць гукі, падобныя на выццё.

Воўк вые.

Вые вецер.

В. ад болю (перан.: плакаць уголас).

|| наз. выццё, -я́, н.

вя́лы, -ая, -ае.

1. Які страціў свежасць, звяў (пра расліны).

Вялая трава.

2. перан. Пазбаўлены бадзёрасці, энергіі.

В. працаўнік.

В. настрой.

|| наз. вя́ласць, -і, ж. (да 2 знач.).

газе́та, -ы, ДМ -зе́це, мн. -ы, -зе́т, ж.

Перыядычнае друкаванае выданне інфармацыйнага характару звычайна на вялікіх лістах.

Купіць газету.

Працаваць у газеце (перан.).

|| прым. газе́тны, -ая, -ае.

галго́фа, -ы, ж.

1. (з вялікай літары). Назва ўзгорка паблізу Іерусаліма, дзе, згодна з хрысціянскім веравучэннем, быў распяты Ісус Хрыстос.

2. перан. Месца пакут, нягод.

Узысці на галгофу.

ла́ва², -ы, ж.

1. Расплаўленая вулканічная маса, якая вывяргаецца на паверхню зямлі.

Патокі лавы.

2. перан. Імклівая, нястрыманая маса каго-, чаго-н., суцэльны паток.

|| прым. ла́вавы, -ая, -ае.

міно́р, -у, м.

1. Музычны лад, акорд якога грунтуецца на малой тэрцыі (спец.).

2. перан. Сумны, прыгнечаны настрой (разм.).

Быць у міноры.

|| прым. міно́рны, -ая, -ае.

М. настрой.

мянці́ць, мянчу́, ме́нціш, ме́нціць; ме́нчаны; незак.

1. што. Вастрыць мянташкай.

М. касу.

2. перан., што, чым і без дап. Гаварыць многа і без толку; лапатаць (разм.).

М. языком.