штыко́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. штыко́ваны штыко́ваная штыко́ванае штыко́ваныя
Р. штыко́ванага штыко́ванай
штыко́ванае
штыко́ванага штыко́ваных
Д. штыко́ванаму штыко́ванай штыко́ванаму штыко́ваным
В. штыко́ваны
штыко́ванага
штыко́ваную штыко́ванае штыко́ваныя
штыко́ваных
Т. штыко́ваным штыко́ванай
штыко́ванаю
штыко́ваным штыко́ванымі
М. штыко́ваным штыко́ванай штыко́ваным штыко́ваных

Кароткая форма: штыко́вана.

Крыніцы: krapivabr2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

штэмпялё́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. штэмпялё́ваны штэмпялё́ваная штэмпялё́ванае штэмпялё́ваныя
Р. штэмпялё́ванага штэмпялё́ванай
штэмпялё́ванае
штэмпялё́ванага штэмпялё́ваных
Д. штэмпялё́ванаму штэмпялё́ванай штэмпялё́ванаму штэмпялё́ваным
В. штэмпялё́ваны
штэмпялё́ванага
штэмпялё́ваную штэмпялё́ванае штэмпялё́ваныя
штэмпялё́ваных
Т. штэмпялё́ваным штэмпялё́ванай
штэмпялё́ванаю
штэмпялё́ваным штэмпялё́ванымі
М. штэмпялё́ваным штэмпялё́ванай штэмпялё́ваным штэмпялё́ваных

Кароткая форма: штэмпялё́вана.

Крыніцы: dzsl2007.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

экіпіро́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экіпіро́ваны экіпіро́ваная экіпіро́ванае экіпіро́ваныя
Р. экіпіро́ванага экіпіро́ванай экіпіро́ванага экіпіро́ваных
Д. экіпіро́ванаму экіпіро́ванай экіпіро́ванаму экіпіро́ваным
В. экіпіро́ваны
экіпіро́ванага
экіпіро́ваную экіпіро́ванае экіпіро́ваныя
экіпіро́ваных
Т. экіпіро́ваным экіпіро́ванай
экіпіро́ванаю
экіпіро́ваным экіпіро́ванымі
М. экіпіро́ваным экіпіро́ванай экіпіро́ваным экіпіро́ваных

Кароткая форма: экіпіро́вана.

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

экіпіро́ваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. экіпіро́ваны экіпіро́ваная экіпіро́ванае экіпіро́ваныя
Р. экіпіро́ванага экіпіро́ванай экіпіро́ванага экіпіро́ваных
Д. экіпіро́ванаму экіпіро́ванай экіпіро́ванаму экіпіро́ваным
В. экіпіро́ваны
экіпіро́ванага
экіпіро́ваную экіпіро́ванае экіпіро́ваныя
экіпіро́ваных
Т. экіпіро́ваным экіпіро́ванай
экіпіро́ванаю
экіпіро́ваным экіпіро́ванымі
М. экіпіро́ваным экіпіро́ванай экіпіро́ваным экіпіро́ваных

Кароткая форма: экіпіро́вана.

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Арыфме́тыка. Сучасная форма з 1933 г. (Шакун, Гісторыя, 292) пад рускім уплывам. Ст.-бел. аритметика з 1517 (Гіст. лекс., 125, 213; Гіст. мовы, 1, 146; Хрэст. гіст., 1, 107) (у польскай з 1564). Старабеларускае слова хутчэй з лац. arithmetika ’тс’. Але ўжо ў Бярынды ариѳметика. Гэта форма, адлюстраваная і ў сучаснай рус. арифметика, — запазычанне з грэч. ἀριθμητική ’тс’ праз стараславянскую. На грэч. першакрыніцу беларускага слова ўказвалі Курс суч., 163; Юргелевіч, Курс, 128.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вадзяні́ца ’гарлачык, Nymphaea L.’ (КЭС). Суфіксальны дэрыват ад прыметніка вадзяны́ ’які знаходзіцца ў вадзе’. Форма жаночага роду тлумачыцца ўплывам роду назоўніка расліна (або аналагічнага): вадзяная расліна < вадзяніца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ва́рпа ’веялка’ (Жд., Янк. Мат.). Дыялектная форма запазычанага слова а́рфа ’тс’ (гл.) з пратэтычным в‑ і зменай ф > п. Параўн. ва́рха. Сюды ж варпава́ць ’арфаваць, веяць’ (< арфава́ць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́залаціць (БРС), вызлаціць (Нас., Касп.). Гл. залаціць. Форма вызлаціць можа быць запазычаннем з польск. wyzłocić ’тс’ або вынікам моцнай рэдукцыі а ў форме вызалаціць (ДАБМ, к. 8).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Газ-газ-газ ’падзыўныя словы для гусей’ (ДАБМ, 896). Падзыўныя словы наогул вельмі цяжка паддаюцца этымалагізацыі. Гэта ж форма адзінкавая, таму пра яе нельга нічога сказаць пэўнага.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ду́пка ’тупы канец яйка, пушка, пятка’ (Бяльк.). Відавочна, памяншальная форма ад ду́па ’anus’ (гл.), запазычанага з польск. мовы. Метафара. Параўн. і ўкр. дыял. ду́па ’тупы канец яйца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)