Verbum

агля́дка, -і, ДМ -дцы, ж.

1. гл. аглядвацца, аглянуцца.

2. Асцярога ў дзеяннях, увага.

◊

Бегчы без аглядкі (разм.) — вельмі хутка.

Дзейнічаць з аглядкай — улічваць абставіны.

дых, -у, м. (разм.).

Дыханне.

Хацелася крыкнуць, але не хапіла дыху.

◊

Адным дыхам (разм.) — за адзін раз, вельмі хутка.

Ні слыху ні дыху (разм.) — няма ніякіх вестак.

бягу́н, бегуна́, мн. бегуны́, бегуно́ў, м.

Той, хто хутка бегае; спартсмен, які займаецца бегам (у 1 знач.).

Б. на кароткія дыстанцыі.

|| ж. бягу́ння, -і, мн. -і, -яў.

акты́ўны¹, -ая, -ае.

1. Дзейны, энергічны; проціл. пасіўны.

А. прапагандыст новых ідэй.

Актыўна (прысл.) працаваць.

2. Які хутка развіваецца.

А. працэс у лёгкіх.

|| наз. акты́ўнасць, -і, ж.

перастро́іцца¹, -о́юся, -о́ішся, -о́іцца; зак.

Пераключыцца на новую радыёхвалю.

Радыст хутка перастроіўся на новую хвалю.

|| незак. перастро́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. перастро́йка, -і, ДМ -ро́йцы, ж.

натарахце́ць, -хчу́, -хці́ш, -хці́ць; -хці́м, -хціце́, -хця́ць; -хці́; зак. (разм.).

1. Нарабіць шуму, тарахцення.

2. перан., чаго і без дап. Хутка і многа нагаварыць чаго-н., набалбатаць.

жар, -у, м.

1. Гарачае вуголле без полымя.

Падгарнуць жару.

2. Моцна нагрэтае паветра; спёка.

Летні ж.

3. Павышаная тэмпература цела пры хваробе (разм.).

У дзіцяці моцны ж.

◊

Бегчы, як жару ўхапіўшы (разм.) — вельмі хутка імчацца.

Даць (задаць) жару (разм.) — моцна насварыцца, расправіцца з кім-н.; хутка зрабіць што-н.

Чужымі рукамі жар заграбаць (разм., неадабр.) — не працуючы самому, карыстацца тым, што зрабілі іншыя.

ша́снуць, -ну, -неш, -не; -ні; зак. (разм.).

1. Шуснуць, шмыгнуць куды-н.

Ш. у гушчар.

2. 3 шумам, хутка ўпасці, зляцець.

Дрэва шаснула на зямлю.

3. Моцна стукнуць па чым-н. або з энергіяй праявіцца ці хутка зрабіць што-н.

Ш. палкай па дошцы.

Ш. нажом па мясе.

Ш. талерку (пабіць). Шаснуў дождж.

Шаснула куля над галовамі.

4. Утварыць шоргат, глухі шум.

Нешта шаснула ў кустах.

карнішо́н, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Маленькі, зняты хутка пасля цвіцення агурок, прызначаны для марынавання.

2. -у. Гатунак такіх агуркоў.

|| прым. карнішо́нны, -ая, -ае.